U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Zweven
Zweven
Eén van de fenomenen van de goochelkunst is het opheffen van de zwaartekracht. Wij kunnen als goochelaar voorwerpen laten zweven. En dan niet een veertje of een ballon, want die zweven al bijna vanzelf. Neen: een stalen kogel of een mens! Dit is toch even een wonder! Helaas echter zijn er vele goochelaars, die deze klus afdoen in hun standaard programma, vergetend hoe de leken er tegen aan (zouden moeten) kijken. Vergelijk eens de bewegingen van een opgeblazen ballon, die met kleine tikjes in de lucht wordt gehouden, met de bewegingen van Uw zombie-bal. Eens hoorde ik iemand tot een vakbroeder zeggen: "je laat geen kogel zweven, maar je probeert met een lapje een stokje af te dekken." Daar kan zo iemand even mee vooruit. Ook zou een zombie-vertoner zich het volgende moeten realiseren: wanneer een stalen kogel, overdekt met een doek, opeens weg zweeft, dan kan de vertoner die kogel niet terughalen door aan twee hoekpunten van de doek te trekken. Hij zou "in werkelijkheid" op zo'n moment de doek van de kogel trekken. En wat zou het publiek denken wanneer een zwevend mens met stroeve, stotende bewegingen zich in de lucht verplaatst?Kijk eens hoe een Tommy Wonder of een Markus (en Trix) het etherische van zweven uitbeelden. En dan de belichting. Vaak te donker om het gebodende als een wonder te kunnen beschouwen. En soms wordt daarbij het zicht je nog door rook ontnomen! En weet U wat het trieste is van die gebrekkige belichting? Terwijl het effect slechter te zien is, is de "onzichtbare" draad juist beter te zien. Hoe kan dat? Wel, men maakt het toneel wat donker (zwart achterdoek), te weinig licht van voren en om de duisternis wat tegen te gaan is het licht opzij duidelijk aanwezig.
Nu is het aardige, dat men destijds in de wetenschap zocht naar een methode om ultra kleine voorwerpjes, een gewone microscoop niet kon zien, toch zichtbaar te krijgen (de electronenmicroscoop was toen nog onbekend). Men ontdekte dat een andere belichting aan de wens tegemoet kwam. Was de belichting bij een gewone microscoop een bundel, die recht naar het oog toestroomde, met dit nieuwe systeem maakte men de achtergrond zwart en was de belichting van opzij: de zogenaamde donkere-veld microscoop. Tal van voorwerpen waren toen wel te bestuderen. Het zelfde effect van een zonnestraal door de kier van een gordijn. In de donkere kamer lichten de stofdeeltjes op, die normaal niet zichtbaar zijn. Dus een donkere achtergrond en zijbelichting doet een draad extra oplichten!
Kent U het beeld nog (of foto) van Fred Kaps op het FISM-congres Amsterdam 1955? Eén felle spot van uit de zijcoulisse op zijn stroom zout uit de hand. Een plaatje!
Maar wat voor belichting dan wel bij draden? "De" man met draden is Fin John. Veel licht van voren riep hij altijd en een licht achterdoek. De zee van licht overspoelt uw draad. Een glimmend achterdoek geeft onrust aan het publiek, maar is een ideale camouflage. En een wapperend achterdoek bij David Copperfield's "flying" was nodig om de illusie van wind en wolken op te wekken. Of misschien U bent uit wanneer U een decoratief (licht) stukje achterdoek bij U hebt, waarvoor U toevallig staat, wanneer die stok van U begint te zweven. En laat zo'n stok zweven. Maak er geen hulpmiddel van bij ritmische gymnastiek.
Ted Winkel
Dit artikel is gepubliceerd op donderdag 17 april 2014 om 09.52 uur en komt uit de Informagie (jaargang 7, nummer 6, juli/augustus 1996), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
