U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | WonderWereld (2/5)
WonderWereld (2/5)
Reizend goochelambassadeur Tommy Wonder doet dit keer verslag van belevenissen in Italië, Amerika en Engeland.Naar Italië
Met het schrijven voor Informagie kom ik: langzamerhand steeds verder achter te liggen. Het is nu maart en wat ik tot nu toe beschreven heb gaat tot augustus vorig jaar. Het laatste half jaar ben ik op nogal wat congressen geweest en mijn herinneringen gaan daardoor nogal door elkaar heen lopen. Het wordt moeilijk om me te herinneren wat ik waar gezien heb en wanneer.Ja, ja, ik weet het: ik had betere aantekeningen moeten maken! Het beste lijkt me echter om maar een sprong in de tijd te maken. We bevinden ons nu dan ook in Italië, in februari van dit jaar, op het Italiaanse goochelcongres in Bologna. In Nederland was het behoorlijk koud, maar tot mijn grote verbazing was het in Bologna nog veel kouder. Bepaald niet wat ik verwacht had!
Dit congres was een jubileumcongres. Het was namelijk de 100e keer dat het georganiseerd werd. Honderd keer lijkt veel en is dat ook natuurlijk, maar 100 keer is óók mogelijk omdat men daar twee tot drie maal per jaar een congres houdt. Dit keer waren o.a. aanwezig: Fukai en Kimika, Voronin en Galina, (ook te zien in Eindhoven), een heel goede Russische jongleur waarvan ik de naam helaas vergeten ben, Ali Bongo, Juan Tamariz, Tabarijs uit Frankrijk (die een enorm succes had met een touwroutine) en als klapper een waterorgel dat niet alleen enorm lang duurde, maar ook dermate slecht was qua opbouw (in het begin werden alle bijzonderheden al vertoond, waarna er niets nieuws meer overbleef voor later), dat het programma uitging als een nachtkaars.
De close-up vertoningen vonden plaats in een sporthal: kale aankleding en het was er koud. De helft van het publiek droeg een winterjas! Ik heb mijn handen gewarmd boven een kacheltje en kon amper een double lift maken. Close-up was ook hier weer eens het stiefkind. Een armoedige toestand.
Na het congres ben ik met Aurelio Paviato nog een dagje in Milaan geweest en heb ik een voorstelling van hem meegemaakt. Het was interessant te zien dat ook daar de omstandigheden waaronder men moet werken niet altijd optimaal zijn.
Aardig zijn in de VS
De volgende dag naar huis, snel de koffer overpakken, de verdiende miljoenen op de bank gezet en nog snel even langs bij het Magic Art Center voor de eerste maandag van de maand. De volgende dag weer verder naar de USA (de zesde keer sinds vorig jaar zomer) voor het Magi Fest in Columbus, Ohio.Dit congres werd alweer voor de 60e keer gehouden en is waarschijnlijk het langstlopende congres van de wereld. Er waren zo'n 800 congressisten. Ik werd daar behoorlijk aan het werk gezet met lezingen, close-up en gala-optredens plus een aantal workshops.
Het contract voor dit congres was in een bepaald opzicht nogal vreemd. Het bevatte namelijk de conditie dat ik ook aardig moest zijn voor de congressisten! Ik had natuurlijk een paar honderd dollar extra kunnen vragen voor dit 'aardig' zijn, maar goed.
Op het congres werkten o.a. Jade, de winnaar van de Golden Medal van de IBM vorig jaar (mooi nummer!), Patrick en Mia en Kohl en Company met een komische act. De tweede helft werd gevuld door André Kole, een goochelaar die zich bezighoudt met gospel magic. Gelukkig werden we enigszins ontzien en heeft hij niet al te veel gepreekt tijdens zijn optreden.
Tevens was er op dit congres een lezing van Mark Wilson. Dit is in de States een enorm populaire man die heel veel t.v.-shows heeft gedaan, al vanaf de vijftiger jaren. Velen zijn ook door hem in het goochelen geïnteresseerd geraakt. Het was interessant te horen (en aan de hand van video's te zien) hoe het maken van iedere week een t.v.-show in zijn werk gaat. Bepaald geen sinecure.
Ook werd een video getoond van zijn zoon Greg. Deze promotie-tape is wel heel erg goed - misschien wel tè goed, gezien Gregs werkelijke capaciteiten. Dit kan natuurlijk teleurstellend uitpakken voor degene die hem boekt na het zien van de video.
Close-up in Engeland
De Engelse dealer Mark Leveridge had mij uitgenodigd voor zijn tweede 'Close-up Symposium' in Bath. Dergelijke gespecialiseerde congresjes vind ik in het algemeen erg prettig, omdat je in zo'n situatie vaak wat dieper op de zaken kunt ingaan dan op een algemeen congres. Je weet immers dat alle aanwezigen echt geïnteresseerd zijn in het onderwerp. Zo ook hier; de lezing die ik daar gaf verliep prima.Ook werd er op dit congres een soort talk-show gehouden waarbij het publiek vragen kon stellen aan Dan Garrett uit de USA en ondergetekende. Zulke talkshows blijken gewoonlijk heel succesvol te zijn. Het publiek kan immers die vragen stellen die het interesseert. In Nederland hebben we ook wel eens iets dergelijks gedaan, in een poging onze congressen wat nieuw leven in te blazen. Hoewel ook toen het geheel een succes was is het daarna nooit meer herhaald, naar mijn weten. Waarom eigenlijk niet? Zitten we zo vastgebakken aan het aloude stramien, of was ik indertijd de enige die de talkshow zo leuk vond? Misschien toch iets voor een toekomstig congrescomité om over na te denken.
Dit artikel is gepubliceerd op woensdag 16 november 2016 om 16.21 uur en komt uit de Informagie (jaargang 2, nummer 5, april/mei 1991), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
