U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Succes
Succes
Toen ik twintig was mocht ik een trucje doen voor het Polygoon Journaal in de reportage van het FISM congres 1949, dat in Amsterdam werd gehouden. Er was nog geen televisie in Nederland en je moest naar de bioscoop om de opnamen te zien. Ik ben die week twee keer geweest en beide keren lachte de zaal bij het effect, zoals in de bedoeling had gelegen. Een oude schoolvriend, met wie ik de tweede maal ging, raakte daar zo opgewonden van dat hij dreigde op te staan om iets te roepen als: "Mensen, kijk, hier zit'ie !" Het "succes" was snel vergeten. Maar die Journaal-opnamen bestaan nog, bleek mij een paar jaar geleden en het enige dat ik met voldoening heb geconstateerd, was dat ik destijds een goed lichtgrijs maatpak droeg en geen lullige smoking. Ik won toen geen prijs, maar in '61 in Luik, toen de prijzen-inflatie goed op gang was gekomen, won ik de tweede prijs close-up. Ik herinner me daar twee dingen van. Het eerste is dat de bejaarde voorzitter die mij de prijs overhandigde, vroeg of ik de spullen zelf gemaakt had. Hij deed dat natuurlijk in het Frans, maar op een bovennatuurlijke wijze begreep ik hem en ik antwoordde "oui", waarop hij mij hartelijk de hand schudde en zei: "C'est une double felicitation." De smaak van het succes. En toen we na het toejuichen van Fred Kaps, die zijn derde wereldkampioenschap had veroverd, de zaal uitliepen, werd ik van alle kanten door bekende en onbekende landgenoten besprongen die mij eensklaps allemaal "Kees" noemden en zo heet ik ook. Ik haal die dingen niet op omdat opa nog eens van zijn triomfen wil vertellen. Het tegendeel is het geval; ik wil duidelijk maken dat succes als een zeepbel is, die even lekker kan glanzen zodat iedereen er graag van wil meegenieten, maar waar uiteindelijk alleen een nat vlekje van overblijft. Leuk zolang het duurt, maar die zogenaamde successen zijn niet wat mij nog altijd aan het goochelen verslingerd doet zijn. De echt waardevolle herinneringen zijn aan die keer dat je een geraffineerd trucje te binnen schoot of een goede grap. Aan de uren dat je aan de werkbank bezig was en toen het je eindelijk lukte om te maken wat je in je hoofd had. Aan de keren dat je er in slaagde om met die dingen een moeilijk publiek in te palmen. Maar succes in de vorm van schouderklopjes van onbekenden en van bekers en medailles is iets dat je beter kunt najagen dan bereiken. Vooral het streven is schoon, zal ik maar zeggen. "Getting there is half the fun," kan ik citeren, want behalve Frans versta ik ook nog Engels. Trucs bedenken en een goede manier van presenteren verzinnen, dat is de energie waard die je er in steekt, wil ik de junioren van nu wijsmaken. En mocht je er af en toe ook nog succes mee hebben junioren, dan is dat mooi meegenomen en je moet er zeker je best voor doen, maar het is niet belangrijk of het lukt. Je echte plezier heb je toch al gehad.Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op vrijdag 24 januari 2014 om 09.38 uur en komt uit de Informagie (jaargang 7, nummer 3, januari/februari 1996), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
