U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Statig
Statig
De oprichters van de 52 Schakels waren niet zo statig als Henk Op den Brouw denkt. Wat heet; de penningmeester, "kassier" genaamd, heb ik na de eerste kascontrole niet meer teruggezien. Niemand zei er iets over, want ik was met mijn achttien jaar het jongste lid en ze wilden mijn zieltje niet bederven, maar ik kwam er toch al spoedig achter dat de arme man het bescheiden kasgeld niet had kunnen produceren. De plechtige ceremoniën en de deftige taal die aan de mores van de Vrijmetselaars deden denken, kwamen geheel uit de koker van Jan Bach, de fotograaf die zijn bedrijf uitoefende in één van de noodwinkels voor het postkantoor op de Coolsingel. Met zijn kale hoofd en zijn grijze puntbaardje had hij een indrukwekkend uiterlijk, maar je kon toch erg met hem lachen. Oom Blom, de voorzitter, "president" genaamd, had een verchroomde kandelaar voor hem gemaakt waarin drie kaarsen konden worden geplaatst. Bij de opening trok Bach, de "ceremoniemeester", handschoenen aan die in mijn herinnering altijd enigszins vuil wit waren om daarmee naar de kaarsen te wijzen die iets symboliseerden als "wetenschap, kunst en schoonheid". Geheel zeker was ik daar niet van want van tijd tot tijd noemde de ceremoniemeester andere begrippen, omdat hij zijn eigen plechtstatige teksten nooit goed in zijn hoofd heeft kunnen krijgen. Wij moesten dan van hem "staande, van links naar rechts" onze kaartennaam noemen, want alle schakels hadden de naam van een speelkaart en in het orgaan werden we niet anders aangeduid dan met die kaartennaam, wat knap lastig was. Maar iedereen gunde Bach zijn ceremoniën en we tekenden gehoorzaam het "Boek der Betrouwbaarheid", al kan ik niet garanderen dat iedereen tijdens zo'n openingsplechtigheid zijn juiste kaartennaam noemde. Het was op 3 maart 1947 begonnen in een naargeestig zaaltje onder het viaduct van het Hofplein-treintje. Daar werden de bijeenkomsten gehouden van de "Ring Rotterdam" van de NBG, de "broederschap" die door Top Cup en mr. Hadé was opgericht. Chris Blom, een oude beroepsartiest met zeer felle oogjes, hield op die 3e maart een indringend betoog. Dat blad, "De illusionist", verscheen nooit op tijd - wat hadden we aan die NBG waar we zo veel contributie aan moesten afdragen. We konden het beter zelf doen, poneerde hij. Een eigen organisatie met een eigen blad. Als één man stelden we ons achter hem. Hij werd voorzitter en tevens redacteur van het blad, waarvan maar weinig exemplaren zijn verschenen. De eerste twee nummers waren gestencild in groene inkt, het derde in blauw en de reden daarvan werd zorgvuldig vermeld: er was geen groene inkt te krijgen. De eerste vergaderingen werden gehouden in een zaaltje achter het "artiestencafé" van Charlie Stock aan het Mathenesserplein, dat al gauw te klein werd want de liga groeide snel uit tot een bloeiende vereniging. Is er nog steeds een ceremoniemeester? Vergeet de vuil witte handschoenen niet!Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op donderdag 19 december 2015 om 10.28 uur en komt uit de Informagie (jaargang 4, nummer 3, januari/februari 1993), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
