U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Old days
Old days
Door vaderlandsliefde gedreven had ik een aantal woensdagavonden naar Ajax en naar het Nederlands elftal gekeken, maar op 20 december deed ik de blijde ontdekking dat de BBC weer begonnen was met de befaamde serie "The good old days", het variété van honderd jaar geleden. De attracties werden door een wat ouder, kalend mannetje aangekondigd, die eerst uit een drietal op elkaar gestapelde dozen een blonde jongedame te voorschijn liet komen van het type dat destijds in de pubs de verlekkerde heren van lauw bier voorzag. Daarna verscheen er een heertje uit Zwitserland in een woest geruit pak en met een komisch rood mutsje op. Hij verbaasde het hooggeëerde publiek door in de microfoon blazend het op gang komen van een stoomtrein na te doen en vervolgens maakte hij met zijn mond het geluid van een trompet, het grote succes van de Mills Brothers in het begin van de jaren dertig. Die moderne kerels deden het alleen swingender. Dan was er nog een humorist die een paar grappen vertelde die door de aanwezigen ontroerd werden herkend, waarna hij samen met een ouderwetse buikspreekpop "Sunny boy" zong, de hit uit de eerste sprekende film, waarin die dekselse Al Jolson de hoofdrol speelde. Een dame en een heer uit Italië waren zo te zien wat jonger; maar dat maakte weinig uit, want ze vertoonden de gerenommeerde handschaduwbeelden, waar onze grootouders zo mee ingenomen waren. Heel knap beeldden ze reeds lang overleden sterren als John F. Kennedy en Louis Armstrong uit. Dan was er nog een grijze goochelaar in rok en met een hoge hoed, waaruit hij nu eens geen konijn, maar een aantal grote ballen te voorschijn bracht. Geheel in de sfeer van het ondeugende Victoriaanse Engeland, mochten we ons vergapen aan een levensechte travestiet die een flesje door de tafel sloeg. Een hoogtepunt was de vertoning van het geestenkabinet door de presentator in samenwerking met de blonde jongedame. "Zoals rond de eeuwwisseling," zei hij. Een attractie uit een periode waarin het spiritisme in de mode was. Een aandoenlijk stukje geschiedenis, deze show, een herinnering aan de tijden dat er nog geen televisie bestond en nauwelijks radio. Alleen het decor was niet zo geslaagd als destijds, toen het programma zich in een oude schouwburg afspeelde en alle toeschouwers kleren uit de vorige eeuw droegen. Alles werd nu ten tonele gebracht in een nachtclub-entourage met veel neonlicht en dat paste niet erg bij het gebodene. Bovendien bleken ze bij de BBC de naam veranderd te hebben. Het heette niet meer "The good old days", maar" Paul Daniëls' Secrets".Gelukkig heb ik sindsdien weer een paar betere shows van hem gezien.
Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op woensdag 5 februari 2014 om 08.58 uur en komt uit de Informagie (jaargang 7, nummer 4, maart/april 1996), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
