U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Het Jan Paymans interview - De veelzijdigheid van Wim Schotanus
Het Jan Paymans interview - De veelzijdigheid van Wim Schotanus
Dit keer sprak Jan Paymans met Wim Schotanus alias Bill Rex, een goochelaar met een grote internationale kring van vrienden en bewonderaars.Over de hele wereld heeft Wim zijn contacten. Zo is hij bijvoorbeeld lid van enkele Israëlische goochelclubs en associated member of The Inner Magic Circle. Hij is dé autoriteit op het gebied van de beroemde Fantasio-produkten in Europa. Zijn kennis op dit gebied kunt u zien op Trick-a-tape 2 van Patrick Page, waar Wim college geeft over het gebruik van enkele wandelstokken. Door Ron MacMillan wordt Wim elk jaar opnieuw gevraagd als toneelmeester. Wim spreekt zes talen en is als tolk onmisbaar op goochelevenementen. Vandaar dat hij voor Ron ook alles mag regelen voor het congres in Platja d'Aro. Op het ogenblik heeft Wim het erg druk met zijn leerling Michiel Bank, die hij heeft leren kennen bij Berry van Wijk. Samen zijn ze naar London en Hong Kong geweest. Michiel heeft er met een Chinese act opgetreden onder de naam Mijoha.
Het cabaret
"Ik ben geboren in de Paardenstraat, hartje Amsterdam. Boven cabaret Het Schuurtje. Mijn vader en moeder werkten er regelmatig. Zij zong en hij begeleidde haar op de piano. Ook hadden ze samen een ballroom-act. Eigenlijk deden ze alles. Want als je in de jaren '30 artiest was, moest je alles kunnen. Zo is mijn moeder ook nog assistente geweest van Frits Schakels. Samen brachten ze een Chinees goochelnummer. De televisie bestond nog niet, dus als je je wilde vermaken, dan ging je met het hele gezin naar het cabaret. Daar werd je getracteerd op scetches, danseressen, een goochelaar en een buikspreker. Pikant en toch beschaafd. Later kwam de tv en dit deed het hele uitgaansleven de das om. Cabarets schakelden over op gokhallen en striptease-nummers. Kortom de zaak bloedde langzaam dood. Heel jammer."Balsamo
"Als kind vergaapte ik me aan de goochelapparaten die Balsamo thuis voor het raam had staan. Hij was een van de eerste goochelaars die op tv verscheen. Hij deed alles: van illusies tot en met manipulaties. Een echte vakman. Op een dag belde ik brutaal bij hem aan. Balsamo deed zelf open... 'Kan ik ook goochelaar worden, meneer...?' vroeg ik. Hij heeft me toen goed geholpen. Zijn vrouw danste trouwens samen met mijn moeder in het cabaret. Kleine wereld, he? Ook kwam ik in contact met Vermeyden. Daar kocht ik mijn eerste trucjes en ook zijn werk Het Grote Goochelboek. Naar mijn mening nog steeds het beste boek in Nederland op dit gebied. Helaas... mijn moeder vond het niet goed dat ik goochelaar werd. Goochelen was hetzelfde als mensen belazeren. En dat mocht haar zoon dus niet. Naderhand hoorde ik nog via via dat Vermeyden vaak bij mijn moeder had aangedrongen om mij toch het vak in te laten gaan."De operette
"In principe ben ik dus geen goochelaar geworden. Nee, ik ging aan het toneel: de Hoofdstadoperette. We brachten onder andere Csardasfürstin, Der Vogelhändler, Eine Nacht in Venedig, Im Weissen Rössel, etc. Ik zong, maar hoofdzakelijk speelde ik toneel. Ook goochelde ik wel eens. Aanvankelijk speelden we in het Centraal Theater en de Kleine Komedie, later verhuisden we naar De Stadsschouwburg en Carré. Ook gingen we de schouwburgen in het land af. Rotterdam, Haarlem, Groningen, noem maar op. Ik werkte onder andere met Cor Ruis, Rika Jansen, Ton Vos, Johan Boskamp, Betsie Smeets. Ook was ik een tijdje toneelmeester bij Tom Manders (Dorus). Verder leerde ik in die tijd Maja Bouma kennen, een actrice wier man Frans Faasse een impresariaat had. Iedereen kende haar in die tijd van tv. Helaas kreeg ik in 1987 last van spiervergroeiing in mijn rug. Ik werd afgekeurd voor De Hoofdstadoperette. Ik had er zo'n 25 jaar ervaring opgedaan."Een studio
"Gedurende die hele periode ben ik mijn hobby wèl blijven uitoefenen. Zo werkte ik van '80 tot '86 op de Rozengracht in een goochelstudiootje. Daar verkocht ik trucs. Op zekere dag komt er zo'n jochie bij me langs en die vraagt: "Hebt u een doppie om sigaretten te laten verdwijnen? Zo'n doppie wil ik ook hebben..." Ik zeg: "Nee, zo'n doppie heb ik niet, maar probeer het maar eens met een vingerhoed...". Mijn devies was: verkoop alleen aan goochelaars. En daar kreeg ik veel last mee. Op een goed moment komt er een vrouw de winkel binnen en vraagt om een omklapportefeuille. Soort voorloper van de Himberwallet, met linten waarachter je bankbiljetten kon bewaren. Ik zeg: "Ja, die heb ik. Leuk, u bent de eerste vrouwelijke goochelaar die ik hier zie". Waarop zij zegt: "Ik ben helemaal geen goochelaar, ik wil weten hoe dat werkt". Waarop ik antwoord: "Nou, dan verkoop ik niet". Dat is me een rel geworden, niet te geloven. Ook herinner ik me een man die elk jaar vlak voor Kerstmis voor enkele honderden guldens kwam kopen. Hij goochelde, maar wilde elk jaar een ander programma aan zijn familie laten zien... Kun je het je voorstellen? leder jaar een andere show voor zo'n 15 familieleden?"Vermeyden
"Ook kwam ik veel in Studio Triks. Vaak hielp ik Vermeyden. Ik nam bijvoorbeeld foto's van artiesten of ik was zijn toneelmeester. In de jaren '60 en '70 ben ik met Vermeyden regelmatig naar Londen gevlogen. Zodoende leerde ik heel wat beroemde goochelaars kennen. Daar heb ik nog steeds goede vrienden aan over gehouden. Ja, met Vermeyden heb ik fantastisch samengewerkt. Die verhalen die je tegenwoordig over hem hoort, geloof ik dan ook niet. Hij was altijd keurig in de omgang. En mijn oom, dat was een geboren en getogen Joodse man, kwam vaak bij Vermeyden op bezoek. Zo ken ik nog meer Joodse mensen die bij hem over de vloer kwamen in de bezettingstijd. Onderduikers heeft hij ook nog gehad. Maar weet je wat het is? Als jij in de oorlog gewerkt had, dan zeiden ze na de oorlog al gauw dat je een ex-Nazi was. Ik ken genoeg artiesten, hele bekende zelfs, die de hele oorlog hebben doorgewerkt. En weet je waarom? Je moest als artiest toch eten. En je kon in die tijd heus niet naar de Sociale Dienst! Verder had Henk Vermeyden een Oostenrijkse vriend, dus je begrijpt, een link is door lasteraars al snel verzonnen. Mijn God, er is toch een verschil tussen een fascist en iemand die adviezen en goochelspullen levert aan artiesten die er hun brood mee moesten verdienen? De laster is een onderdeel van een heel vervelende mentaliteit waar iedereen in de goochelwereld vroeg of laat mee te maken krijgt. Soms zelfs pas na je dood. En dat zet je toch wel aan het denken over de lasteraars!"Een truc
"Jaren geleden kreeg ik eens van een Franse goochelaar het copyright van een kaarteffect. 'Hier, zei hij, dat is voor jou, ik stop er toch mee'. Nou, de kosten voor die truc bedroegen, laten we zeggen (en dan gebruik je het duurste materiaal dat er te krijgen is), twee gulden. Nu ben ik lid van de Magic Circle in Londen. Ik geef een aantal van die kaarttrucs weg aan vrienden. Een maand of wat later kom ik weer op de club in Londen. Ik ben net binnen of de voorzitter komt op me af: 'Zeg Bill, er staat iemand uit Nederland jouw kaarttruc te verkopen voor £5.' Ik stap er op af en ik zeg tegen de aspirant-kopers: 'Niet kopen jongens, van mij krijg je hem gratis!' Waarop die Nederlandse, fijne, collega zegt: 'Hé, dag Willem', zich omdraait en zo de deur uitloopt. Daarna heb ik hem er nooit meer gezien.... Dat zijn je collega's. Overal waar ik kom in andere landen gaat het er toch een stuk vriendelijker aan toe. Mensen worden niet ondergeschoffeld door verwijten en kritiek. Ze worden omhoog geholpen met raad en daad. Daar zouden we een voorbeeld aan kunnen nemen, ècht." Dat Wim de goochelwereld een warm hart toedraagt blijkt onder andere uit zijn schenking van goochelattributen aan de jeugdclub van de M.K.A. Verder doet niemand ooit tevergeefs een beroep op zijn enorme kennis van de theaterwereld.Dit artikel is gepubliceerd op woensdag 29 juni 2016 om 07.43 uur en komt uit de Informagie (jaargang 3, nummer 5, mei/juni 1992), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.