U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Een club stelt zich voor
Een club stelt zich voor
Geïnspireerd door een vorige Informagie, waarin de leden van Hands Down zich presenteerden, leek het een goed idee om ook eens een andere vereniging voor te stellen. De keus viel op De Magische Liga 52 Schakels. De woordvoerder was Henk op den Brouw.Hoe oud is de vereniging en hoeveel leden telt zij?
De oprichtingsdatum van de vereniging is lange tijd onderwerp van discussie geweest, zeker in 1987, toen wij ons opmaakten om het 40-jarig jubileum te vieren. Het jaar 1947 staat wel vast, maar over de precieze datum bestond onenigheid. We hebben toen een stuk gevonden waaruit bleek dat op 3 maart besloten werd ons af te splitsen van de N.B.G. en op 1 april werd de eerste bijeenkomst onder de nieuwe naam gehouden. Die N.B.G. is niet de Noordhollandse Bond van Goochelaars, maar de Nederlandse Bond van Goochelaars, een voorloper van de N.M.U. We zijn daarmee een van de oudste verenigingen van het land. Ik geloof dat alleen Hands Down en Burgersdijk ouder zijn. We hebben momenteel 21 leden; onlangs mochten we drie leden opnieuw inschrijven, die wegens persoonlijke omstandigheden eerder hadden opgezegd.
Waar komt die toch wel afwijkende naam vandaan?
Voor de oorsprong van onze naam moet u terug in de tijd. Onze oprichters, onder andere Blom, Bach, Grootenboer en Grisel, waren wat statige lieden, die waarschijnlijk banden hadden met de vrijmetselaarij. Blom vooral was zeer op stijl en decorum gesteld en ik verwacht dat de naam ook door hem bedacht is, 'Liga' is het zondagse woord voor 'Verbond'. De 52 Schakels slaat op de 52 kaarten van een spel en de onderlinge verbondenheid van de leden. Een ketting ontstaat pas als de losse schakels met elkaar verbonden zijn. Het totaal is meer dan de som der delen. Een gedachte die me nog wel erg aanspreekt. In de oudste gevonden statuten is er ook steeds sprake van een 'vriendenkring', niet van een 'club'.
En dat is nog steeds het geval, die vriendenkring?
Ja, dat denk ik wel. Je hoort dat de leden - 'Schakels' zeggen wij intern - ook buiten de vergaderingen om regelmatig contact hebben. Dat is misschien minder dan het in vroeger dagen geweest is, maar het bestaat nog steeds. Dat maakt voor ons ook de acceptatie van nieuwe leden zo moeilijk. Je wilt dat een nieuw lid in de groep past, meer is dan alleen een goochelaar.
Zijn er nog meer banden met het verleden?
Ja, natuurlijk. Je hebt, zeker bij een oudere club, toch een zekere erfenis die je mee draagt. De Schakels hebben altijd een goede naam gehad, we proberen dan ook die goed te houden, niet alleen door kwalitatief goed te goochelen, maar ook door presentatie en houding die reputatie te bewaren. Er zijn in de club leden die er grote moeite mee hebben om ons op een braderie b.v. te 'verkopen'. Dat vinden ze beneden de waardigheid. Een aantal anderen zegt dat je - waardig - in je eigen tijd moet staan. Ik denk dat als Fred Kaps nog geleefd zou hebben, hij ook niet geschuwd had op een braderie op te treden. Maar dan wel in een goed verzorgde ambiance, niet in een tochtige kraam achter een wankel tafeltje. Op de clubavonden wordt die band met het verleden nog elke keer aangehaald. We beginnen niet zomaar te goochelen of te vergaderen, maar hebben een bepaalde openingsceremonie, waarbij we herinnerd worden aan de verplichting die je aanging toen je lid van de vereniging werd. Je kunt zeggen dat het poppenkast is, of dikdoenerij. Maar dat wordt het pas, als je er zelf niet in gelooft. Ik voel elke keer die band met de huidige en overleden Schakels en mijn verplichting tegenover hen en de goochelkunst. Er is ook geloof ik niemand in de vereniging die de ceremoniën - er is ook nog een plechtige installatie - wil afschaffen.
Wie zijn er zoal lid van de vereniging?
Alleen maar aardige mensen. Maar dat bedoelt u waarschijnlijk niet. Het zijn mensen uit alle maatschappelijke klassen, geloof ik. Ik zeg' geloof ik', omdat je de mensen toch niet aanspreekt op hun maatschappelijke status. Ik ga geen medisch advies inwinnen bij de iriscopiste die lid is. Zij wil ook wel eens weg uit haar werk. Maar wat ik weet varieert het nogal: een burgemeester, een verpleger, een automatiseerder, een elekticien, een antiquair, een ambtenaar. We hebben zoals gezegd, ook één vrouwelijk lid. Het goochelniveau is wisselend. Er zijn steengoeie beroepsmensen bij en goedwillende amateurs. Maar ook degenen die niet zo geweldig goochelen, zijn wèl heel integer met de kunst bezig. Zelf kan ik het eigenlijk ook niet zo goed, dat wil zeggen, niet zo goed als ik het zou willen kunnen. Ik goochel op een niveau dat ik mijn toeschouwers - nog niet - wil aandoen. Je raakt dan snel verzeild in een theoretische hoek. Ik lees er veel over en kijk kritisch. Daardoor kun je soms een tomeloze 'vertoner' een nuttige tip geven.
Wat doen jullie op de clubavonden?
De clubavond is elke tweede maandag van de maand en is alleen toegankelijk voor leden. Introducés moeten van tevoren worden aangemeld. We beginnen met een vergadering, die altijd rommelig verloopt - en behoorlijk uitloopt - waarin algemene dingen worden geregeld en afgesproken. Dan geeft de club een rondje en gaan we goochelen. Dat gebeurt spontaan in groepjes aan tafel, afgewisseld met een centrale vertoning van de leden die dat wensen. Daarbij worden dan niet alleen kant en klare trucs vertoond, maar vaak ook dingen die nog in de 'grondverf' staan. Dus waar nog geen goede opbouw inzit of die nog een einde missen. Daar praten we met z'n allen over. Een gevleugeld gezegde is: "Ik kwam met een trucje en ging met een nummer naar huis." Om het geheel wat te structureren houden we ook wel thema-avonden. Ook nodigen we wel eens iemand uit om een lecture te geven. Dat zijn dan ook altijd gezellige, leerzame avonden.
Hoe komen jullie aan nieuwe leden?
We vragen van nieuwe leden dat ze kunnen goochelen en ze moeten, na een kennismakingsperiode, bij ons proefgoochelen. Er is in de club breed gediscussieerd over de toelatingseisen. We hebben besloten dat we geen goochelschool zijn: alleen belangstelling voor de goochelkunst is voor ons niet goed genoeg. Wij kennen ook nog een ballotagecommissie die op huisbezoek gaat. Dat klinkt misschien wel streng, maar zo zorgen we ervoor, dat we zeker weten dat het nieuwe lid zich bij ons thuis voelt en wij met hem (of haar) blij kunnen zijn. Dat deze methode werkt, blijkt wel uit het geringe verloop; als ze eenmaal lid zijn blijven ze dat ook jaren. Dat leidt echter wel tot een zekere vergrijzing; we zijn dan ook op zoek naar 'jong bloed'.
Dit artikel is gepubliceerd op zaterdag 21 november 2015 om 00.01 uur en komt uit de Informagie (jaargang 4, nummer 2, november/december 1992), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.