U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Welke drie goochelboeken zouden door iedere serieuze goochelaar moeten worden gelezen?
Welke drie goochelboeken zouden door iedere serieuze goochelaar moeten worden gelezen?
Strikt persoonlijk 12 magiërs over hun vakDe redactie van Informagie heeft aan een twaalftal actieve Nederlandse goochelaars vragen gesteld over het goochelvak. Elk van deze goochelaars heeft op zeer persoonlijke wijze alle vragen beantwoord - met als resultaat een aantal inspirerende en stimulerende tips. De eerste vraag staat hierboven afgedrukt en heeft betrekking op de beste boeken.
Arnoud van Delden:
The performance of close-up magic (Eugene Burger, 1987), Magic and showmanship (Henning Nelms, 1969), Magic by misdirection (Dariel Fitzkee, 1945). Omdat er drie titels genoemd moesten worden, heb ik een selectie gemaakt, maar volgens mij is de lijst langer. Bovendien omvat ze volgens mij niet alleen zgn. goochelboeken. Veel belangrijke informatie voor iedere close-up goochelaar is ook te vinden in boeken over praktische psychologie en interpersoonlijke effectiviteit, zoals: The use of lateral thinking (Edward de Bono, 1967), Het eureka-effect (Suzanne Piët, 1988), How to win friends and influence people (Dale Carnegie, 1936).Tonny van Dommelen:
Tarbell course, Expert card technique, Greater magic. Er wordt in goochelkringen te weinig gelezen!Minze Dijksma:
Een goed begin is de Tarbell course (zeven delen). Verder moet je een goochelboek niet lezen, maar bestuderen met de attributen in de hand. Voor de kindergoochelaar beveel ik Professional magic for children (door David Ginn) aan. Het lezen van dit boek zal zeker resulteren in een aanval op de rest van Ginns boeken. My kind of magic van Alan Shaxon. Ik heb dit boek gekozen, omdat deze goochelaar als filosofie heeft om voor een nieuw in te studeren truc alle versies te kopen en alle literatuur te bestuderen. Deze theorie staat haaks op de filosofie van de goochelaar die de goedkoopste namaakversie aanschaft.Eric Eswin:
Our Magic (Nevil Maskelyne & B. Devaut, 1911), The magic way (Juan Tamariz, 1988), The Tarbell course, Greater magic of La prestidigitation sans bagages (Dr. Jules d'Hotel, 1936). Zoals u ziet, twee boeken over de wèrkelijke geheimen van de goochelkunst (een oud, maar nog steeds de moeite waard en een nieuw en goed doordacht) en één boek over verzamelde toeren om een goed inzicht te krijgen in alle mogelijke effecten van de goochelkunst.Ferry Gerats:
Voor mij is een serieuze goochelaar iemand die zijn activiteiten erop richt om een publiek op boeiende wijze met absoluut onbegrijpelijke mysteries te confronteren. Om dit doel te bereiken is het zeker handig om een aantal boeken te hebben gelezen. Maar om te zeggen dat dit persé nodig is, is een standpunt dat ik niet wens in te nemen. Zeker niet in een tijd dat veel videoinstructiebanden voorhanden zijn - en ook als je bedenkt dat een Robert Houdin, een Hofzinser een Buatier de Kolta zich tot prominente goochelaars ontwikkelden zonder dat er veel goede goochelboeken waren. Om evenwel, desgevraagd, een beginner advies te geven, dan zou ik hem de Tarbell Course aanbevelen, om een redelijk overzicht van de goochelkunst te krijgen. En gecombineerd hiermee Showmanship for magicians van Henning Nelms, dat inzicht geeft wat ervoor nodig is om een goede vertoning ten beste te geven.Flip Hallema:
De rozenstok van de magiër, door Paul Gallico. Dit is geen goochelboek, maar een novelle. Een schitterend verhaal hoe een jongeman die ècht kan toveren het moet opnemen tegen jaloerse truc-goochelaars. Gallico moet goochelcongressen bezocht hebben om zo fijntjes te kunnen duiden waarom de goochelarij in de ogen van het publiek geen hoge status heeft. Het onderscheid tussen het banale en het kunstzinnige; zonder spiritualiteit is geen kunst mogelijk. Als alternatief: The experience of magic (Eugene Burger). In de tweede plaats History of magic door Milbourne Christopher. Om bescheidenheid te oefenen. Om liefde voor de goochelkunst te verstevigen. Om te weten tot welke fantastische hoogten sommige van onze voorgangers gekomen zijn (Pinetti, Robert-Houdin etc.). Ten derde de Tarbell Course. Niet één boek, maar zeven. Hoewel hier en daar verouderd kan een aanstaand goochelaar hieruit technisch, theoretisch en zelfs, met het nodige kritische inzicht, spiritueel, alles opsteken om succesvol te functioneren.Peter Josto:
Iedere serieuze goochelaar zou de boeken moeten lezen die voor hem/haar van belang zijn. Dat is voor iedereen verschillend. Maar ervan uitgaand dat de meesten een munt- of kaarttruc in hun voorstelling hebben, kan ik Louis Tannens The card magic of le Paul aanbevelen en J.B. Bobo's Modern coin magic. Ook een kijkje in de Triks kan heel leerzaam zijn. Ditzelfde geldt voor boeken over misdirection en manieren van bewegen/spreken. Tenslotte kan ik het lezen van Donald Duck van harte aanraden, omdat dit blad de fantasie geweldig prikkelt, wat bijv. bij de bouw van een nummer te pas kan komen.Magiër Mantra:
Véél lezen is van belang. Maar dat hoeven geen goochelboeken te zijn - behalve als je een specifiek onderwerp wilt uitdiepen. Ik zie goocheltrucs meer als gereedschap om een act, intrigue of plot in elkaar te sleutelen. Lees daarom vooral ook boeken over het schrijven van plots (als Don't tell them, show them) over vormgeving, over komedie, over bewegingskunst, over cabaret, over topartiesten. En stem wat je leert af op de praktijk.Richard Ross:
Het zal de meeste collega's verbazen, maar boeken lezen is in mijn geval zeer beperkt gebleven. Om toch als een serieuze goochelaar te worden aangezien, noem ik de paar boeken die ik doorgeworsteld heb: Royal road of card magic, verschillende delen van Routined manipulation van Lewis Ganson, en er is in mij oor gefluisterd dat de trilogie van Fitzkee een must is, te weten The trick brain, Magic by misdirection en Showmanship for magicians.Mike Shera:
Magic and showmanship (Nelms), Showmanship for magicians (Fitzkee), Magic by misdirection (Fitzkee).Ted Winkel:
Ik heb met veel interesse gelezen Magic and showmanship (Nelms), Maskelyne on the performance of magic en de Fitzkeeboeken. Ik heb hier veel aan gehad en kan ze ieder ander aanraden (zoals met meer boeken).Tommy Wonder:
Naast wat boeken die trucjes behandelen lijkt het mij het belangrijkst en ook interessantst om boeken te lezen over de theorie van het goochelen. Waarbij dan blijkt dat de theorie in het algemeen helemaal niet zo 'theoretisch' hoeft te zijn. Goede boeken in dit opzicht zijn bijv. van Dariel Fitzkee de boeken Magic by misdirection en Showmanship for magicians. Ook heel goed vind ik van Henning Nelms Magic and showmanship. Andere goede werken op dit terrein zijn die van o.a. Eugene Burger en Juan Tamariz. Een goed theoretisch begrip lijkt mij veel belangrijker dan het weten van oneindig veel trucjes.Volgende keer: de beste vakbladen.
Dit artikel is gepubliceerd op woensdag 1 maart 2017 om 00.13 uur en komt uit de Informagie (jaargang 1, nummer 4, maart/april 1990), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
