U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Tien manieren om mensen lastig te vallen
Tien manieren om mensen lastig te vallen
Je kunt natuurlijk tijdens een feestje op een groepje mensen toestappen en zeggen: "Houwen jullie eens even allemaal je kop dicht, dan zal ik wat voor jullie goochelen." Maar omdat de meest goochelaars zichzelf in hun reclame aanprijzen als 'beschaafd', is dit onder close-uppers geen populaire methode. Op de studiedag in Diemen heb ik begrepen dat het benaderen van clubjes potentiële slachtoffers voor veel close-up goochelaars een probleem is. Daarom bied ik hierbij tien benaderingswijzen aan, in de hoop dat er voor een aantal tobbende table hoppers iets bij is.1. Een Kans-kaart
Een soort heer in smoking treedt op het tafeltje toe waaraan een kringetje feestgangers smakelijk zit te smakken. Hij houdt één van de dames een doorzichtig plastic tasje voor, waarin zich kleurige kaartjes bevinden en zegt: "Goedenavond dames en heren, de directie biedt u een Kans-kaart aan:' Als de dame na enig aandringen een kaartje heeft gepakt, blijkt daar op te staan: "U hebt recht op een voorstelling door de bekende goochelaar Orinoco." De heer bekent dat hij zelf Orinoco is en hij vraagt enkele andere aanzittenden op hun beurt een Kans-kaartje uit de tas te nemen, alleen maar ter controle. Op die kaartjes staan teksten als "U moet straks de afwas doen", "U krijgt een bekeuring wegens fout parkeren", "U moet op de tafel klimmen en zingen Datteme toffe jongens zijn" en "De kok heeft wonderolie in uw spijzen gedaan". Orinoco stelt vast dat het gezelschap met de keuze van de dame bijzonder geboft heeft en begint zijn programma. Uiteraard heeft het plastic tasje een tussenwand die de grote Orinoco rustig naar de andere zijde kan laten verhuizen terwijl het gezelschap het eerste kaartje leest. In vak 1 zitten allemaal kaartjes met "U hebt recht op een voorstelling..." In het andere vak zitten de kaartjes met de onplezierige dingen. Zo komt het gezelschap nog goed weg.2. Tetteretet
Een op het oog net persoon nadert een groepje gasten en haalt met enig vertoon een trompetje te voorschijn. Hij zet het aan de mond, bolt de wangen en lijkt te blazen, maar niemand hoort wat. De zonderlinge muzikant neemt zijn instrument weer van de mond, kijkt er kwaad naar, waarop het ding een luide toeeeet laat horen. "Ik ben ook geen muzikant", verklaart de net-ogende persoon, "ik ben hier de huisgoochelaar en dit is een tovertrompetje uit Muzikwalië. Is het niet waar?" "Toet," antwoordt het trompetje. "Hij hoort alles, ziet alles en ruikt alles," beweert de goochelaar. "Hoeveel drankjes heeft meneer hier al gehad?" "Toet, toet, toet, toet, toet, toet..." doet het trompetje en de goochelaar stopt het maar haastig in zijn binnenzak. "Ik denk dat ie kapot is," zegt hij excuserend, "ik zal u iets anders laten zien".Kenners hebben de 'ghost trumpet' herkend, in een ver verleden te koop aangeboden door de firma Triks. Het geluid wordt voortgebracht door een bromfietstoeter in de binnenzak van de kunstenaar. Er zit een snoertje aan de toeter, dat via een ordinaire schakelaar naar een schakelaartje loopt dat iets minder gewoon is. Het bestaat uit twee blikken plaatjes, waarvan de onderzijden aan weerskanten van een strookje perspex zijn gelijmd. Eén van de plaatjes is aan de bovenkant omgebogen en aan het andere is een verend klemmetje bevestigd. De twee polen van het snoer worden elk aan één der blikken plaatjes gesoldeerd. Dat geval wordt aan de rand van de binnenzak geklemd. De gewone schakelaar in het midden van het snoertje dient ter beveiliging. Als de goochelaar wil gaan toeteren, haalt hij die schakelaar over. Door met zijn linkerarm nu de blikken plaatjes tegen elkaar aan te drukken, kan hij het apparaat laten toeteren. Het volmaakt onschuldige trompetje houdt hij hierbij ter hoogte van zijn binnenzak. Als hij het weer wegstopt, drukt hij op de beveiligingsschakelaar, zodat hij later niet kan worden verrast door ongewenst getoeter.
Met het mes
"Heeft hier iemand een wit zakmes verloren?" vraagt de goochelaar aan enige gasten, terwijl hij het ding in kwestie uitnodigend laat zien. Als die eerlijke mensen "nee" hebben gezegd, vraag hij: "Een rood zakmes dan?" Een uiteraard vertoont hij zijn verkleurende-mesjesroutine.Niet bijster origineel, want Tommy Wonder doet zoiets met een aansteker, maar heel bruikbaar voor mensen die graag de mesjes vertonen. Aardig is wellicht om aan het slot het mes kwasi in uw linker binnenzak te steken. In werkelijkheid laat u het aan de bovenkant in uw mouw glijden, zodat het welhaast automatisch in de linkerhand terecht komt, waarop u het uit de binnenzak van één van de omstanders kunt halen.
4. Per telefoon
Het gezelschap ziet een type naderbij komen met een rechthoekig bord, waarop geschilderd is "Telefoon voor de heer..." Onder die tekst is met krijt geschreven "Urini". Het type kijkt de kring rond, maar logischerwijs draagt niemand zo'n eigenaardige naam. Dan duikt vanachter het bord een telefoonhoorn op en er gaat een bel. Het type laat met zijn rechterhand het bord zakken en draait het daarbij om. Het is aan de achterzijde met fluweel beplakt en het gezelschap ziet dat de verschijning de hoorn in zijn linkerhand houdt. Hij brengt die aan zijn oor en zegt: "Hallo, met de grote Urini.... Wat zeg je? Een voorstelling geven voor deze tafel? Ok, jij bent de baas." Hij stopt de hoorn in zijn zak en legt het bord op tafel, de fluwelen kant boven, waarop hij met zijn close-up programma begint.Zoals u al had gedacht, zijn de vingers van de linkerhand waarmee het bord ogenschijnlijk wordt vastgehouden, namaak. Daardoor heeft de grote Urini zijn linkerhand vrij om de telefoonhoorn vanachter het bord te laten opduiken. In de hoorn kan een belletje zitten, samen met een batterij en een drukknopje. Als er een snoer aan de telefoonhoorn zit, wat tegenwoordig niet meer hoeft, kan de goochelaar zijn programma beginnen met het doorknippen van dat snoer. U ziet maar.
5. Gaat u maar
Een ernstig kijkende heer of dame neemt op het feest één van de gasten uit een groepje apart en laat die het kaartje lezen van een heel stapeltje, dat door een stevig elastiek wordt bijeengehouden. De gast leest verbouwereerd:U WORDT VERZOCHT DEZE GELEGENHEID ONOPVALLEND TE VERLATEN
De heer of dame trekt het kaartje uit de stapel en legt het gedekt voor de verbouwereerde gast neer. Die grijpt er onmiddellijk naar om die tekst nog eens na te lezen en merkt nauwelijks dat de heer of dame een volgende gast op dezelfde manier benadert. Overigens blijkt er bij nader inzien op het kaartje te staan:
ER VOLGT NU EEN OPTREDEN VAN DE GOOCHELAAR(STER) PIPICUS
Een paar gasten in de groep hebben nu zo'n kaartje en anderen kijken over hun schouder mee. Pipicus kan van wal steken.
Om deze stiekeme entree te kunnen maken, dient de goochelaar te beschikken over een stapeltje kaartjes, waarop aan de ene kant een algemeen horecaplaatje staat met een glas of een fles en een druiventros. Op de andere kant, rechts, staat de tekst "Er volgt nu een optreden van " met naam en desgewenst adres en telefoonnummer van de goochelaar. Verder is er nog een half kaartje nodig waarop de lezer wordt uitgenodigd discreet te vertrekken. Dat halve kaartje wordt aan het elastiek vastgelijmd en bedekt zo de aankondiging van het optreden eronder. De goochelaar houdt de stapel kaartjes in zijn linker hand, vingers en duim op de lange zijden. Zo laat hij de tekst lezen. Daarna legt hij de rechter hand op het plaatje en trekt het kaartje uit het elastiek, terwijl de linker hand het stapeltje omdraait. Een ouwe truc.
6. Suikerzoet
De goochelaar die een klein duivenpannetje heeft, een zogeheten 'chicken pan', zou daar suikerklontjes in kunnen doen en met dat bakje suiker in de linkerhand naar een tafel in een restaurant gaan. Het dekseltje heeft hij in de rechter hand, maar daar is de aandacht niet op gevestigd, omdat zijn rechter arm nonchalant langs zijn indrukwekkende lichaam bungelt. "Hebt u hier om suiker gevraagd?" informeert hij beleefd. Als de feestgangers hebben ontkend, gooit hij de klontjes op tafel, doet het deksel op het pannetje en produceert de doek waar hij zijn programma mee wil beginnen.Ik heb dat de Amerikaanse illusionist Dante eens in een film zien doen en inderdaad - zo'n chicken pan lijkt gemaakt voor suikerklontjes. Nadeel is dat de truc niet meteen aan de volgende tafel kan worden herhaald.
7. Lucas 19:25
Een baldadige methode die ik zelf een aantal malen heb toegepast. Ik benader een groepje feestvierders, kijk onderzoekend de kring rond en vraag: "Is er hier belangstelling voor een ernstig woord?" Onverschillig wat ze zeggen, haal ik een Nieuw Testamentje te voorschijn en ik vervolg: "Ik wilde eens met u spreken over Lucas 19, vers 25." Ik sla het Bijbeltje open bij Lucas (omgevouwen bladzij) en ik lees: "Wel eerder zal een kameel door het oog van een naald gaan, dan dat een rijke het Koninkrijk der Hemelen betreedt." Ik kijk nogmaals de kring rond en constateer: "Dat moet een verontrustende gedachte voor u zijn, want u ziet er allemaal nogal welvarend uit. We kunnen twee dingen doen: of u geeft al uw geld aan mij, zodat u niet meer tot de rijken behoort, of ik laat u zien dat een kameel best door het oog van een naald kan. Wat kiest u?" Tot mijn spijt kiezen ze steevast voor het laatste. Ik breng dan een kameeltje voor de dag, dat ik eens heb gekocht in een winkel waar ze kunstnijverheid uit India in de aanbieding hebben, en een stuk koord van een meter. Omdat het een wilde kameel is, bind ik het beestje het eind van het koord om de nek. Het andere eind van het koord neem ik in de rechter hand. Ik houd mijn linker hand op met de rug van de hand naar het publiek gekeerd en ik breng het koord tussen vingers en duim van die hand. Ik wind de bovenste helft van het koord om mijn linker duim, waarbij ik de rechter hand steeds naar mij zelf toe beweeg. Van het laatste eindje koord maak ik een lusje, dat ik vastklem tussen de duim en het onderste kootje van de linker wijsvinger. Ik zeg dat dit het oog van de naald voorstelt. "Ik kan het ook met een echte naald, maar dan moet u allemaal uw leesbril op." Met mijn rechter hand grijp ik het kameeltje en probeer dat door het touwlusje te steken, wat mislukt omdat ik het koord dat aan de nek van het beest vastzit, aan de buitenkant van mijn linker duim hou. Maar de tweede en beslissende maal, trek ik het koord achter de duim langs en dan komt het vanzelf door het lusje te lopen. Als ik dat lusje dan tevens met linker duim en wijsvinger een halve slag draai, ziet het resultaat er overtuigend uit. "Alstublieft, de kameel door het oog van een naald. De rijken kunnen weer gerust gaan slapen." Semi-religieuze aankleding van een touwtrucje.8. Bij het toilet
Wie graag met munten goochelt, legge die op een ordinair wit schoteltje. Zo stapt u op een groepje gasten af en zegt: "Kijk nou eens wat ik heb gevonden bij het toilet. Er zat wel een oudere dame bij, maar die was niet sterk."9. Aparte rekeningen
De goochelaar die er van houdt stukjes papier in bankbiljetten te veranderen, en ik ken er heel wat, geef ik in overweging om die stukjes papier het uiterlijk te geven van nota's. U kunt dan in smoking restaurantbezoekers benaderen en vragen: "Had u aan deze tafel aparte rekeningen willen hebben?" Wat die mensen ook antwoorden, u zegt: "Dat wordt me allemaal te ingewikkeld - ik los het zelf wel op." En u maakt bankbiljetten van de nota's.10. De walkman
De laatste is voor de kaartengoochelaars; dat zijn tenslotte ook mensen. De artiest loop met een walkman op het hoofd door de feestruimte. Zijn introverte uitdrukking verraadt dat hij aandachtig luistert en hij schijnt instructies op te volgen. Soms doet hij drie passen vooruit, dan weer twee achteruit om een scherpe draai naar links te maken. Hij eindigt voor een tafel met een groepje gasten en hij neemt de walkman af, veegt die zorgvuldig schoon en nodigt een dame met gebaren uit, ook eens te luisteren. Zij hoort dan een stem die haar influistert: "Roept u eens keihard Schoppen Aas!" De goochelaar heeft één van de andere gasten inmiddels al een spel kaarten voorgehouden en die in gebaar geïnviteerd er één te pakken. "Schoppen Aas!" roept de vriendelijke dame boven de muziek uit en u mag drie maal raden welke kaart haar mede-gast getrokken heeft.En hiermee is mijn reeks van benaderingswijzen compleet. Wie verzint de volgende tien?
Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op vrijdag 13 mei 2016 om 09.26 uur en komt uit de Informagie (jaargang 3, nummer 3, januari/februari 1992), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
