U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Leidseplein of toverplein
Leidseplein of toverplein
Waar een congres toe kan leiden.Tjirk Romph is eigenaar van twee gerenommeerde cafés op het Leidseplein in Amsterdam. Mysterium is een gerenommeerde goochelclub, die af en toe een avond organiseert waarbij de leden een introducé mee mogen nemen. Zo kon het gebeuren dat Tjirk een avondje kwam kijken en in de ban raakte van de goochelkunst, niet als beoefenaar maar als hoogst geïnteresseerde leek. Hij bezocht samen met Joop Heuvel het congres in Enschede en raakte in de ban van het straatgoochelen. "Waarom zie ik dat niet zo vaak op 'mijn' Leidseplein", speelde door zijn hoofd. Jongleurs, Chileense muzikanten, vuurspugers, mimeartiesten, acrobaten, gekken en randdebielen bevolken in de zomermaanden het plein, maar goochelaars zelden! Tjirk zag op het congres in Leeuwarden in de klasse straatgoochelen slechts EEN echte deelnemer. Kennelijk is er toen iets gebeurd in die "kop" van hem. "Dit kan GROOTSER, BETER en MOOIER!" verkondigde hij aan iedereen, die het maar wilde horen.
Dick Koornwinder werd erbij gehaald. Dick bezat de "know how" van de goochelkunst en het wereldje er omheen. Samen gingen ze aan de slag. De horecaclub "CV Het Leidsepleintje" was geïnteresseerd en de datums (31 augustus en 1 september) werden vastgelegd. Ondanks een ingrijpende verbouwing van zijn café "Hoopman", stond alles vrij snel op de rails. Met Dick in de organisatie was het niet verwonderlijk dat ook het close-up goochelen aan het festival werd toegevoegd. "Het presenteren van het tafelgoochelen aan leek en ondernemer is goed voor de goochelkunst in het algemeen en voor mij in het bijzonder!", moet Dick gedacht hebben. "De deelnemers moeten goed verzorgd worden en hebben recht op een behoorlijke prijs", bedacht het duo. Maar dat kost vreselijk veel geld, dus werd er gezocht naar sponsors. Die werden gevonden en dat waren niet de minste. "Carlson-Wagonlit travel" en "Sourcy" verleenden medewerking. Sourcy was net begonnen met een reclamecampagne getiteld "De magie van Sourcy" en dat sloot natuurlijk naadloos aan bij een magisch gebeuren op het Leidseplein. De firma Jan Monikendam stelde waardebonnen ter beschikking. Zo kon de opening worden verzorgd door Scott the Magician. Scott bracht zijn act op de éénwieler, die we in Rotterdam van hem gezien hebben. Echt fantastisch! Er kwamen geldprijzen (750, 500 en 250 gulden) voor beide categorieën, het hotel voor buitenlanders was gratis en de deelnemers kregen een dagvergoeding. Als klap op de vuurpijl stelde Carlson-Wagonlit voor de deelnemer met het hoogste aantal punten een reis naar Las Vegas beschikbaar, maar .. die moest
dan wel BEIDE dagen meedoen!
En zo gebeurde het dat een geheime jury (zonder juryrapport) besloot Woedy Woet met zijn zigeuneract, die hij samen met Marjolijn voor een enthousiast Leidseplein-publiek bracht, te belonen met de eerste prijs straatgoochelen en het meeste aantal punten van allemaal. Maar Woedy had alleen zondag gewerkt! En zo kwam het dat Dennis Velberg, die eerste in de klasse close-up werd met een uitmuntende tafelact, en als tweede "over-all", naar Las Vegas gaat. In de klasse straatgoochelen werd Berry Merlin, die zijn kindergoochelact met veel succes op straat bracht tweede en Hilbert Geerling derde. Hilbert had speciaal voor deze dagen een act als zwerver, met een winkelwagentje, in elkaar gezet. Erg goed gevonden, Hilbert!
In de klasse close-up werd Paul Morak tweede. Dat Paul naast zijn manipulatieact, ook een erg goede "close-upper" is, was mij niet bekend. Paul zwierf, met veel energie, van tafel naar tafel over het plein. De derde plaats was voor Robert Blake, die in beide categorieën meedeed. Robert, gedreven als hij is, was overal te vinden. Met zijn vèrdragende stem wist hij toerist en Amsterdammer te vermaken. Jur Luiten bracht zijn pierrot-act voor het eerst op straat. Heel knap om met een puur theatraal nummer op muziek de rusteloze voorbijganger te boeien. Ted Alders (met prachtige snor), hield vooral de kinderen in zijn ban terwijl Ray Xaluki dat vooral met de volwassenen deed. Thorsten Strotmann en Markus Stocker uit Duitsland zorgden voor een internationaal tintje aan het eerste straat- en close-up festival. Zij wisten het meeste geld uit de zakken van het publiek te kloppen en het publiek nam hier opgewekt genoegen mee! Het is nu al voor 90 procent zeker dat er een vervolg komt. Een betere promotie van de goochelkunst voor leken is bijna niet denkbaar.
En zo zie je maar, waar een bezoek van een café-eigenaar aan een nationaal congres toe kan leiden.
Dit artikel is gepubliceerd op dinsdag 30 juli 2013 om 09.15 uur en komt uit de Informagie (jaargang 8, nummer 2, november/december 1996), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.