Goochelaar

U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.


Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Het congres was een succes - Zege in Zwolle

Het congres was een succes - Zege in Zwolle

De voortekenen waren niet best - weinig inschrijvingen en organisatorische problemen - maar uiteindelijk is 'Zwolle' toch een zeer geslaagd congres geworden. Er namen zo'n 330 mensen deel, op de gala's en de lezingen werd gegoocheld op topniveau, en de gemiddelde kwaliteit van de concoursdeelnemers was zeer tevredenstellend. In het algemeen was ook sprake van een uitstekende stemming. Omzien naar Zwolle betekent omzien naar een succesvol congres, zoals blijkt uit de reportage van Hubrecht Duijker (de eerste twee dagen) en Eddy Opperdoes (derde en laatste dag).

Droeve 'evening before'

De enige smet op het congres was de 'evening before-party'. Een aantal mensen was speciaal daarvoor een dag eerder naar Zwolle gekomen, en had dus ook een extra overnachting geboekt, maar kreeg op de avond zelf laconiek te horen dat er geen party zou zijn. De enige compensatie was dat de aanwezigen niet de f 35 entree hoefden te betalen.... Een droeve, zoniet schandalige zaak die de organisatoren makkelijk hadden kunnen voorkomen door degenen die het hotel een dag eerder gereserveerd hadden even te bellen of te schrijven. Hopelijk gebeurt iets dergelijks nooit meer.

De opening

Vrijdagochtend vond de opening plaats. Veruit de beste spreker was locoburgemeester E.C. Rheinhardt, die veel zorg had besteed aan een leuke, met verve uitgesproken speech. Hij zei onder meer: 'Ik heb heilig ontzag voor goochelaars - en ook een tikje jaloezie. Want ongemerkt doet u dingen die voor anderen verboden zijn. U houdt een ander voor de gek - en wordt daar zelfs voor beloond.' Buitengewoon attent was de geste van de Vlaamse Bond van Goochelaars, die via Henri Cools een mand vol Belgische versnaperingen overhandigde aan het N.M.U.-bestuur en de organisatoren. Of het 'magisch showballet' Ria van Diffelen veel toevoegde aan het niveau van de opening was twijfelachtig. Onder begeleiding van keiharde muziek deed magiër Manro o.a. knappe duivenprodukties.

Concours toneelgoochelen

In de sfeervolle schouwburgzaal van het concoursonderkomen, theater Odeon, ging 's middags het toneelconcours van start. De eerste die optrad was Robert Blake (Passe-Passe). Indien er een prijs bestond voor de meest actieve congresgoochelaar, dan zou Robert hem hebben verdiend. Want hij deed ook mee aan het concours tafelhoppen en aan het straatgoochelen. Zijn toneelact had een sterke start met griezelmuziek en een opkomst in een zwarte cape, en had ook een aantal oorspronkelijke elementen, waaronder een poppetje in een draaistoel. Het hoofd van de pop werd op een gegeven moment als zombie gebruikt. De act vertoonde echter ook wat onduidelijkheden in het rollenspel en de finale, en wisseling in sfeer. Daarna betrad Kees Schoonenberg (Zwarte Muze) het toneel, waarop alleen een klein oud tafeltje stond. Zoals gebruikelijk had Kees een sterke conference met veel verbale vondsten. Hij omschreef zichzelf als 'een huis-, tuin- en keukengoochelaar die vrouwvriendelijke processen op een magische manier uitvoert'. Zo bakte hij een cake in een glas. Zijn grootvader, zo vertelde Schoonenberg, bakte in een hoge hoed, 'maar dat waardeerde de familie niet zo; we kenden het hoofd'. Andere effecten waren het verschijnen van vastgenaaide knopen in een eierzak, het voorspellen van een bestelling bij de kruidenier plus het produceren daarvan (een half brood), het vermenigvuldigen van wasknijpers en het op een lijn krijgen van kleine doekjes.

Groeiende ananas

De swingende Caraïbische act van Mac Intosh (M.K.A.) was door deze dansende goochelaar opgepoetst, verbeterd en uitgebreid. Er waren ook grappige effecten ingebouwd, zoals een plotseling omhoog groeiende ananas. De timing met de muziek- en geluidbanden was dit keer vrijwel perfect. Aan het eind ontstond bij de toeschouwers even verwarring: men dacht dat het nummer afgelopen was, maar er kwam nog een onverwacht vervolg, waarin zowel een alligator als een grote pluche aap verschenen. Richard & Inge vertoonden een aantal verschillende effecten, met o.a. een zig-zagkist, zombie (helaas verkeerd licht, waardoor je door de doek kon kijken) en een ontsnapping (het vastdraaien van de ringen duurde te lang). Het nummer was zeer het aanzien waard, maar behoeft een sterkere regie.

Illusionist Christian Farla

De 23-jarige Christian Farla (Rotterdam) vertoonde daarna enkele van zijn illusies, daarbij terzijde gestaan door aantrekkelijke assistenten. Zijn optreden was een der hoogtepunten van het concours. De illusies waren uitstekend, het tempo lag hoog (alle messen er in één keer uit bij de 'slicer') en het geheel oogde perfect (zij het dat een zwart kostuum tegen een donkere achtergrond niet optimaal is). Verbijsterend goed was de illusie met twee open tonnen die door metalen staven en een zijkant van elkaar worden gescheiden - maar dit kon Farla's vriendin Elisa niet verhinderen om van het ene vat naar het andere te komen. De 'barrel escape' komt uit Amerika, waar hij het laatst gebouwd werd door Dough Henning. De 'slicer' die Farla gebruikt is een ontwerp van de Amerikaan David Mendoza; er bestaan er slechts zes in de wereld. Een ervan is in het bezit van David Copperfield. Wordt Christian Farla de David Copperfield van Nederland? Het zou ons niet verbazen. Zijn eerste concoursoptreden bracht hem op slechts één punt achterstand van de Henk Vermeyden-wisseltrofee.

Vanni Bossi: sterke lezing

Manipulator Don Antonio (52 Schakels) vertoonde vervolgens zijn behendigheid met kleine en grote kaarten, munten en balletjes: vingervlugheid van hoog niveau. Jammer dat zijn finale een beetje de mist in ging. Ook het eind van Jeroen van Luits (N.B.G.) optreden verliep niet helemaal vlekkeloos, maar daarvoor deed deze jonge goochelaar het publiek genieten van o.a. een buitengewoon stijlvolle en sterke zombie-act. En de muziek was qua volume nu eens wel goed gedoseerd. De eerste lezing was die van de Italiaan Vanni Bossi. In het Engels ('Ik spreek Engels zonder accent, zonder Engels accent') leerde hij de aanwezigen een aantal sterke effecten met munten, kaarten en een gloeilamp. Bossi bleek een meester te zijn in het kaartvouwen (een of twee stuks). Hij demonstreerde ook hoe je een gepalmeerde kaart kunt laden in een omgekeerd glas dat snel over overliggende kaarten wordt bewogen. Zijn ring-in-lamproutine, tot slot uitgevoerd met behulp van een eigenlijk heel simpele gimmick, bracht de handen terecht luid op elkaar.

De humor van Ferry Gerats

De avond werd gevuld met het close-up gala. De presentator hiervan, en van veel voorstellingen later in het concours, was Herman Riphagen. Diens slordige amateurisme contrasteerde gewoonlijk sterk met het professionalisme van de optredenden. Aurelio Paviato opende de show. Deze Italiaan liet enkele indrukwekkende kaart- en munteffecten zien. Ferry Gerats was de volgende. Alleen al zijn parlando was een feest om te ondergaan. Hij liet zich assisteren door twee toeschouwers en vertoonde met hen goede effecten. Enkele fraaie Geratsismen: 'Omdat het een ziekenfonds-truc is, gebruik ik geen hulpmiddelen. Want die worden niet vergoed.' 'Dan heeft het servetje ook een verzetje.' 'Ik heb de afgelopen 14 nachten liggen piekeren wat er met me aan de hand is. Uiteindelijk heb ik het gevonden. Ik kom slaap te kort.' 'Die truc is te moeilijk voor jullie. Voor mij trouwens ook.'

De grandioze Lennart Green

De langharige Alexander de Cova (Duitsland) kwam op met een vioolkist, maar gebruikte deze alleen om er wat munten en knikkers uit te halen. Hij liet de acht - grote - munten op knappe wijze verspringen, maar imponeerde nog meer door de knikkers te laten verdwijnen en verschijnen, met blote handen. Met een toeschouwer werd ook nog een ringeffect vertoond. De Zweed Lennart Green, wereldkampioen carto-magie sinds het FISM-congres in Lausanne, demonstreerde hoe terecht hij deze titel verkregen had. Wat deze man met kaarten deed, was fabelachtig. Hij bleek meester te zijn over alle kaarten, hoe dan ook geschud, kon gewenste kaarten voortdurend produceren, wist onogenschijnlijk volstrekt door elkaar liggende kaarten verbijsterend snel op volgorde te krijgen. Ook liet hij in een dun lichtstraaltje 52 kaarten stuk voor stuk verdwijnen tussen het moment waarop hij ze pakte en waarop ze op tafel zouden komen te liggen. Hij kreeg een staande ovatie. Alleen al zijn optreden was de gang naar Zwolle waard.

Tien-guldenbiljetten

Ter onderbreking van het goochelen werd een korte voorstelling gegeven door het marionettentheater Walters & Walters: prima vermaak met leuke poppen en flink wat vondsten. Misschien was Vanni Bossi wat vermoeid na zijn lezing die middag, misschien ook voelde hij zich wat ongemakkelijk na de briljante performance van Lennart Green. Want hij was vrij zenuwachtig, glimlachte nauwelijks en maakte ook een paar foutjes. Toch liet hij enkele prachtige effecten zien met o.a. het verwisselen van een zilveren en een Chinese munt: een groot vakman aan het werk. Ger Copper, die 12 jaar geleden voor het laatst op een Nederlands congres was opgetreden, ook in Zwolle, sloot het gala af. Dit gebeurde met zijn knappe routine met tien-guldenbiljetten. De finale van dag één bestond uit het concours tafelhoppen. Dit werd gehouden in een te warme zaal van hotel Wientjes. Er stonden ook te weinig stoelen. Er waren slechts twee deelnemers, wat onbegrijpelijk is, gezien het aantal actieve beoefenaars van juist deze vorm van goochelen. Ze moesten hard werken: acht tafels langs, gevolgd door een groep die geen stoelen had. Het waren de eerder genoemde Robert Blake en Flip Hallema ('Dit waren geen lucifers maar illucifers'). Flip trad op namens Mysterium.

Vals schudden

Zaterdagochtend was de lezingzaal tot de nok gevuld toen Lennart Green er zijn geheimen onthulde. Hij begon met enkele gags 'om aandacht te trekken', waaronder het kraken van zijn pols met behulp' van een plastic bekertje onder zijn oksel. Maar kaarteffecten waren uiteraard de hoofdzaak. Lennart (in het dagelijks leven voor de helft van de tijd arts) demonstreerde valse schudden en vals 'cuts', zijn 'mirror move', zijn 'lateral palm' (en hoe je een kaart in die palmeerpositie kunt schieten). Ook liet hij zien hoe je een geschud spel kaarten in snel tempo ongemerkt kunt sorteren. Het was opnieuw een feest deze meester aan het werk te zien.

Juniorenconcours

Bij de junioren werd de spits afgebeten door Roëll (Passe-Passe). Deze was voortdurend in beweging en vertoonde van alles wat, o.a. met munten, doeken en lampen (die zich net als de bekende balletjes vermeerderden). Af en toe was het 'verhaal' achter bepaalde bewegingen niet goed te begrijpen en het slot-met-vuurwerkje een beetje rommelig. Toch had dit optreden veel verdiensten. Jordi (13 jaar, Passe-Passe) liet vrijwel alleen effecten zien die overbekend waren, zonder eigen invulling. Zijn enthousiasme zou een betere coaching verdienen. Winfried & Angelique (N.B.G.) waren niet alleen fysiek gegroeid ten opzichte van vorig jaar, maar ook in hun optreden. Ze vertoonden 'volwassen' illusies. Maar omdat ze zelf nog niet volwassen zijn, was het effect op sommige toeschouwers ietwat vervreemdend. Iemand had Winfried en Angelique kennelijk ook niet geleerd om te (glim)lachen, of dat zelfs verboden, want de toeschouwers kregen alleen ernstige, zoniet boze blikken. Hun keiharde muziek kreeg een vervolg bij Probas (Passe-Passe), die veel danste, meezong met de muziek als playbacker (maar dat soms ook vergat) en voornamelijk eenvoudige effecten bracht.

Tikkende bom

Net als bij Richard & Inge werd ook het zombie-zweven van Peter Eggink (Arnhem) onderuit gehaald door een verkeerde belichting, die zijn doek doorschijnend maakte. Peter had een kort optreden met o.a. een verdwijnend cola-flesje en zich vermenigvuldigende pijpen. Het doekje 'no smoking' tot slot nam het gevoel niet weg dat goochelen met pijpen niet echt passend of leuk is voor een 16-jarige. Brandende kaarsen vormden een ander onderdeel van Peters routine.

Niek Pilgram (N.B.G.) had van schrijver dezes het juniorenconcours mogen winnen. Eindelijk toonde iemand het lef om (als 15-jarige!) eens niet min of meer bekende effecten aan elkaar te knopen, maar om iets oorspronkelijks te creëren. Een koffertje met 'bom' werd op het toneel gezet, waarna een luid getik begon. Op het ritme daarvan vertoonde Niek enkele aardige effecten, die onderbroken of versterkt werden door speciale geluiden (een crash bij een vallend balletje, gekras en muziek bij een grammofoonplaatje). Met nog wat meer regie en verfijning kan uit dit idee een voortreffelijke act ontstaan. Direct na het jeugdconcours werd een extra optreden aangekondigd. Dit bleek er een van Manro te zijn - en wel voor een uitzending van het programma Love Letters.

Goochelen voor kinderen

De televisie-opname was een van de redenen dat vlak voor het optreden van beide goochelaars voor kinderen de spanning achter het toneel hoog opliep. Maar noch Rob Ziekman, noch Berry Merlin lieten zich daardoor ontmoedigen en brachten hun act op professionele wijze - en ieder in hun volstrekt eigen stijl. Rob werkte o.a. met touwen, een dobbelsteen en een applausmeter, terwijl Berry zowel de kinderen als volwassenen met rake grappen bediende. 'Kun je een beetje goochelen? Nee? Nou, daarvan lopen er hier ook een hoop rond.' 'Ja, roep nog maar eens "boe"! Jullie worden allemaal aan het eind van de voorstelling gemolken.' Voor het eerst jureerde ook een kinderjury, naast de gewone jury. De kinderen kenden aan Berry 'De grote bereprijs' toe. Omdat de Trollenshow vanwege de eerder geschetste problemen was vervallen, werd voor de kinderen nog een extra optreden ingelast door Rob, met behulp van een tweetal dealers. Overigens waren er heel weinig kinderen in de zaal. Naar verluidt had McDonalds gratis reclame willen maken voor de show, maar vanwege tijdgebrek én/of slordigheid werd dit aanbod helaas niet opgevolgd. Voor de kindergoochelaars betekende het minieme aantal kinderen een serieuze handicap. De middag werd afgesloten op het Zwolse Kerkplein, waar een stuk of zes goochelaars straatgoochelden om de prijs van de stad Zwolle.

Gouden Speld

De galavoorstelling die avond werd geopend door de stijlvolle overhandiging van de Gouden Speld van de Nederlandse Magische Unie aan Bob Driebeek. Op kernachtige wijze schetste voorzitter Tonny van Dommelen de vele verdiensten van Driebeek alias Aenigma. Deze had er - letterlijk - geen woorden voor maar wel een grote loupe waarmee ook de zaal het kleinood kon zien. Bob Driebeek ontving een staande ovatie van de gehele zaal. Na een - overbodig - nummertje ballet betrad Roy Davenport het toneel. Opgezweept door ritmische muziek vertoonde deze jonge, in bonte kleren gestoken Engelsman een nummer met munten en ballen. De ballen veranderden van rood in wit. Een viel er, maar toch bleef de timing met de muziek perfect. Een swingende ringenroutine sloot het optreden af.

Spaanse Frankenstein

Alexander de Cova kwam vervolgens ten tonele, dit keer als samurai vermomd. De muziek stond loeihard en was wonderlijk genoeg allesbehalve Japans. De Duitser produceerde steeds grotere parasols en werkte ook met doeken. Presentator Gerard Zuydwijk maakte eerdere, vrij zwakke aankondigingen goed door vrijwel het hele gala rustig en stijlvol aan elkaar te praten. De Fransman Francis Tabary ('I hope you understand what I say, and not what I do') vertoonde een beeldschone touwroutine met verbazingwekkende effecten, waaronder verspringende en verkleinende knopen. Volstrekt anders was het optreden van Mr. Magoo, een kleine Spanjaard die een perfecte komische toer had opgebouwd rond het thema Frankenstein. Hij vertoonde o.a. een eenmans-zweefroutine en zong in koor met doodshoofden: kostelijk om te zien. Na de pauze traden Anja, Paul Philippart en Ger Copper als eersten op. Ze vertoonden een rijke act waarin veel gebeurde, zoals Gers prijswinnende kaarsenproduktie (brandende kaarsen op kandelaars) en een piercing-illusie. De act was ook mooi aangekleed met schitterende kostuums. In het begin ging het even mis met het geluid, maar dit euvel werd gelukkig snel verholpen. De Belg Frédéric (18) manipuleerde vervolgens met kaarten, munten en ringen. Helaas onder begeleiding van te harde muziek. Hij stond ook wat ver naar achteren op het toneel. Zijn nummer had stijl en kwaliteit, maar eindigde te onduidelijk en te abrupt.

De finale was toegekend aan de Rus Danilin, de heersende wereldkampioen. Het was een genoegen om hem te zien bewegen op het toneel, gracieus en met een onberispelijke timing. Hij veranderde enkele malen van kostuum, produceerde op wonderbaarlijke wijze voetballen (als zombies) en liet zien dat hij met kaarten knap kan manipuleren.

Laatste dag

Touwillusionist Francis Tabary opende de laatste congresdag met een lezing. Hij begon met een interessante touwroutine, waarin een touw twee, drie of vier uiteinden kon hebben. Na een effect waarin een kaart en het nummer van een bankbiljet werden voorspeld en een effect waarin een balpen een bankbiljet penetreerde, volgde een tweede verrassende touwroutine. Nu sprongen knopen in uiteinden heen en weer. Als toegift demonstreerde hij een visuele koord-en-ring-routine.

Beschaafd bloot

Hierna volgde het tweede gedeelte van het toneelconcours. Het duo Trance Dance (André en Afra, N.B.G.) beet de spits af met een energiek en visueel nummer. Door de opzwepende discomuziek en het beschaafd blote einde was iedereen meteen wakker. Jammer dat het doek te laat werd gesloten, waardoor de climax werd afgezwakt. De tweede deelnemer, Woedy Woet (M.K.A.), had zijn act van klunzige goochelaar verder vervolmaakt. Tussen de hilarische toestanden door liet hij enige kundige manipulaties zien. Een verrassende 'blooper' besloot het werkelijk komisch nummer. Elramo (Arnhem) had als centraal thema het bowlingspel gekozen. Als rode draad produceerde hij minibowling pins en manipuleerde hij met kaarten in de vorm van een bowling pin. Zijn slotproduktie van grote pins en een bowling ball vormde een passende climax. De toneeltechniek zat hem tegen, maar hij sloeg zich er goed doorheen, hetgeen duidelijk werd gewaardeerd. In de klasse Illusionisme traden Eric, André & Afra (N.B.G.) aan. De professionele show met veel dans bestond uit een 'vurige' produktie van Afra uit een tijgerkooi, penetraties met TL-balken, een zwaard door de hals en de bekende origami-illusie. Een dramatisch goed opgezet geheel. Als laatste trad Berry Merlin (G.O.A., Mysterium) voor het voetlicht. Met veel grappen voor ingewijden schoot hij zijn konijn Witje af met een kanon, waarna hij het dier gelukkig weer heelhuids te voorschijn toverde. Een groot applaus was zijn beloning.

De lezing van de veelzijdige Alexander de Cova bevatte weinig spectaculairs. Hij demonstreerde achtereenvolgens zijn versie van de verdwijning van een doekje uit een melkfles, een drievoudige voorspelling met een changeerenvelop, zijn versie van Premonition van Eddy Joseph (waarbij een mentaal gekozen kaart uit een pakje kaarten verdwijnt en in de broekzak van de goochelaar opduikt), een audio-visueel ring-aan-touw-effect en zijn reel-loze versie van de Flying Ring.

Staande ovatie

In het tweede gedeelte van het close-up en salonconcours opende de Oostenrijker Christian de rij. Na een ring-en-touw-effect volgden een routine met drie munten, een manipulatie met een grote munt en een slotproduktie van twee nog grotere munten en een zilveren streamer. Zuiderbuur Luc Apers presenteerde op vaardige en onderhoudende wijze een muntenproduktie en -manipulatie, en een card to pocket-effect tot slot.

Veteraan Aenigma alias Bob Driebeek (M.K.Z.) besloot het concoursgedeelte van het congres in de klasse cartomagie. Zijn schitterende conférence is niet na te vertellen. Ik zal dat dan ook niet proberen. Met een ruime tijdsoverschrijding, die niemand erg vond, besloot deze rasartiest zijn optreden op luidruchtige wijze. Een staande ovatie was zijn terechte beloning.

Aenigma's hat-trick

Na een dankwoord van comitévoorzitter Gerard Zuydwijk aan de harde werkers achter de schermen sprak N.M.U.-voorzitter Tonny van Dommelen de aanwezigen toe. Hij riep iedereen op om op 6 maart 1994 naar Hoogeveen te komen voor het juniorenconcours. Op 17 november 1993 viert de N.B.G. dat zijn juniorenafdeling 25 jaar bestaat. Het feest wordt opgeluisterd door bekende junioren en dito ex-junioren. Op de voorzitter van de jury, Ted Winkel, rustte de taak om de prijzen uit te reiken. Het verslag van de jury, zie de kolommen hiernaast, is zo opbouwend mogelijk gehouden en in algemene termen verwoord. Een gedetailleerd oordeel kan beter onder vier ogen worden besproken. De concoursdeelnemers zijn altijd welkom om hiervoor een afspraak te maken.

Alvorens tot de prijsuitreiking over te gaan, gaf de spreker nog enige adviezen:
- Zoek begeleiding. Luister dan goed, maar blijf jezelf.
- Gebruik het gehele toneel.
- Wees publieksvriendelijk. Overdadige rookontwikkeling en luide muziek zijn dit bijvoorbeeld niet.

De verdeling van de prijzen treft u elders in deze Informagie aan. Bob 'Aenigma' Driebeek scoorde een hat-trick door naast de N.M.U.-speld ook de prijs voor komische presentatie en de onderscheiding voor originaliteit in de wacht te slepen. Laatstgenoemde onderscheiding stond hij met een groots gebaar af aan junior Niek Pilgram. 'Jij bent origineel, niet ik. Ik doe dit al jaren.' Heerlijke man, die Bob Driebeek. Het congres werd feestelijk besloten met een show waarin prijswinnaars Jeroen van Luit en het duo Winfried en Angelique optraden. Het Theater Ridicuul bood een bizar schouwspel met veel rook en vuur. De Mysterious Magical Black and White Jumping Dots, bekend van de V.O.C.-dag, gingen op de 'close-up' toer, met paddles van anderhalve meter. Tot besluit presenteerde de Goochelclub Rotterdam, de organiserende vereniging van het N.M.U.-congres 1994, zich met veel vuurwerk.

Organisatie

Het congres werd georganiseerd door de Magische Kring Zwolle, onder auspiciën van de Nederlandse Magische Unie. Voorzitter van het congrescomité was Gerard Zuydwijk. De regie was in handen van Wim Eertink, terzijde gestaan door Herman Riphagen. De muzikale begeleiding werd verzorgd door Wim Bosch (hammondorgel) en Wim Janssen (drums). Beiden speelden ook in hotel Wientjes (Wim Bosch op piano).


Dit artikel is gepubliceerd op vrijdag 17 april 2015 om 07.45 uur en komt uit de Informagie (jaargang 5, nummer 2, november/december 1993), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.

Op zoek naar een goochelaar met klasse? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of stuur een e-mail naar info@goochelaars-nederland.nl.

Terugbelservice

Laat uw telefoonnummer achter en wij nemen zo snel mogelijk contact op.

Telefoonnummer:*


Sociale media



Nieuwsbrief

Op de hoogte blijven van het nieuws uit de goochelwereld? Meld u aan voor de gratis nieuwsbrief.

E-mailadres:*


E-book 'Leer goochelen met Michel, deel 1'
Download gratis het e-book 'Leer goochelen met Michel, deel 1'.

E-book 'Leer goochelen met Michel, deel 2'
Download het e-book 'Leer goochelen met Michel, deel 2' voor € 4,95.

Deze website is met uiterste zorgvuldigheid gemaakt. Wij hebben geprobeerd om alle bronnen te achterhalen. Wanneer de bronvermelding op deze website onjuist of incompleet is, dan vernemen we dat graag via dit e-mailadres.

Klik hier voor meer informatie.

De goochelaar van Goochelaars Nederland is Michel van Zeist. Via deze website boekt u hem als tafelgoochelaar, beursgoochelaar en kindergoochelaar. Bovendien verzorgt hij podiumshows, workshops goochelen en goochelshows op maat.

Goochelaar Michel treedt in heel Nederland op, dus ook in de volgende plaatsen:

Vrijdag 18 maart 2016, 11.40 uur
Binnenkort in het theater: 'Wonder School LIVE'
Wardo Wonder, bekend van het populaire Telekids-programma Wonder School, is binnenkort te zien in de Nederlandse theaters. Het alter ego van Nick Nielsen presenteert Wonder School LIVE, een magische show voor de hele familie.

Lees verder | Reageer (0 reacties)

Donderdag 17 maart 2016, 10.50 uur
Goochelaar Paul Daniels (77) overleden
De Britse goochelaar Paul Daniels is op 77-jarige leeftijd overleden. Hij leed aan een ongeneeslijke vorm van kanker. Daniels werd internationaal bekend door zijn televisieprogramma The Paul Daniels Magic Show.

Lees verder | Reageer (0 reacties)

Woensdag 16 maart 2016, 14.15 uur
Verwacht in Carré: Hans Klok's 'House of Horror'
Komende zomer wordt Koninklijk Theater Carré in Amsterdam omgetoverd tot Hans Klok's House of Horror. De blonde magiër presenteert een nieuwe show waarin griezelige goocheltrucs en ijzingwekkende illusies centraal staan.

Lees verder | Reageer (0 reacties)

Er zijn bij ons geen activiteiten bekend voor de maand maart.

Dinsdag 18 april 2017, 11.31 uur
Close-up goochelen is interactie tussen twee mensen
"Close-up goochelen is voor mij interactie tussen twee mensen - en niet tussen een super wezen en een gewone sterveling." (David Williamson)...

Lees verder

Zaterdag 15 april 2017, 09.57 uur
Speelkaartenmuseum
Het Nationaal Museum van de Speelkaart in Turnhout is heropend na een tijdelijke sluiting in verband met het in gebruik nemen van een nieuw gebouw. De feestelijke opening werd verricht door burgemeester Richard Proost. De goochelkunst w...

Lees verder

Vrijdag 14 april 2017, 00.41 uur
Slechte voorstelling
"Uw nummers missen samenhang. De ene truc volgt zo maar onlogisch op de ander. Maar er zijn twee dingen waar ik wel wat in zie: uw uitdaging aan de toeschouwers om u met hun eigen boeien te binden, voor zover toeschouwers boeien bij zich hebben, en d...

Lees verder