U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Driemaal
Driemaal
Op mijn stukje 'Driemaal foei!' in het vorige nummer werd ik tijdens het congres nogal eens aangesproken. 'Je moet meer positief denken', kreeg ik van sommigen te horen. Wie mij kent, weet dat ik weliswaar een zeer kritisch mens ben, maar dat ik zeker niet alleen maar alles afkraak. Als ik iets echt goed vind, laat ik mijn enthousiasme altijd de vrije loop; vind ik echter iets slecht, dan maak ik van mijn hart evenmin een moordkuil, Ook in de nu volgende randnotities over het congres in Rotterdam vindt u vaak PLUS, maar ook een paar keer MIN, Wie daar niet tegen kan, moet dit artikel maar overslaan.Driemaal bewondering
Bewondering voor de Goochelclub Rotterdam. Het organiseren van zo'n congres is een heidens karwei. De leden (alle leden) van de club hebben zich door grote en minder grote problemen bij de voorbereiding niet laten ontmoedigen. Het resultaat mocht er zijn!Bewondering ook voor de naamloze werkers in het theater: toneel, licht, geluid. Met name de geluidskwaliteit liet ditmaal weinig of niets te wensen over; dat is op congressen wel eens anders geweest.
Bewondering zeker ook voor de durf van de concoursdeelnemers. Hun aantal viel dit jaar iets tegen, maar er is nu eenmaal een zekere drempelvrees te overwinnen. Niet bang zijn, jongens, de jury zal je echt niet opeten!
Driemaal originaliteit
Het is altijd verheugend te zien dat ergens goed over nagedacht is. Iets niet in routine te laten verzanden, maar te proberen er een originele draai aan te geven - het is op dit congres zeker driemaal verrassend goed gelukt. Daar was het openingslied: de zeer Rotterdamse melodie van 'Ketelbinkie' kreeg voor de gelegenheid een nieuwe, voortreffelijke tekst van Dick de Witte. Een originelere opening was moeilijk te verzinnen geweest.Nagedacht was ook over de toneelaankleding. Tijdens de kindervoorstelling die twee prachtige, uit ballonnen opgebouwde clowns aan weerskanten van de Bühne. Het was voor de kinderen al feest voor het begon.
De prijsuitreiking, vaak een wat stijve plechtigheid, kreeg ditmaal een ontspannen ambiance, doordat Martin Hanson het toneel in een soort wintertuin had omgetoverd, waarin concoursdeelnemers en jury zich meer op hun gemak voelden dan vroeger wel eens het geval was. Een toneelopstelling om te onthouden voor volgende keren.
Driemaal jammer
Er waren dit jaar ook een paar dingen, waarbij ik dacht: He, wat jammer nou toch! Zo heb ik het betreurd dat bij het close-up concours niet een paar grote tv-schermen opgesteld waren. Nu zat de complete jury noodgedwongen op de eerste rij en dat heeft verschillende deelnemers zichtbaar doodnerveus gemaakt. Vooral als een van ons tijdens het optreden van de artiesten een notitie maakte, zag je ze sterven van de zenuwen.Jammer vond ik ook dat bij de geanimeerde Black and White Party het blijkbaar niet mogelijk was bediening aan de tafels te hebben. Was het nu echt zo astronomisch duur geweest om bij een uitzendbureau een paar kelners te huren?
En jammer, werkelijk doodjammer was het dat een geniaal artiest, die we al veertig jaar bewonderen, na zijn briljante optreden in Zwolle vorig jaar dit maal de plank volkomen missloeg. Wat moet ik erover zeggen? Drie woorden: volgend jaar beter.
Driemaal voldoening
Het heeft het groepje ervaren vakmensen dat een tijdje geleden het initiatief 'coachingdagen' heeft genomen, veel voldoening gegeven: op dit congres is meer dan driemaal gebleken dat de moeite niet vergeefs is geweest. Voor alle duidelijkheid, Niek, Jan, Jasper, Henrik, Dik, Jeroen: jullie hebben de gewonnen prijzen voor de volle 100% aan jezelf te danken. Wij - jullie weten wel wie - zijn echter verheugd dat we in staat zijn geweest jullie een heel klein handje te helpen bij het perfectioneren van jullie nummer.Driemaal pech
Kleine pech: de burgemeester van Rotterdam, Bram Peper, was verhinderd zelf de opening van het congres te verrichten. Uiteraard hadden we bij een evenement van deze allure graag de eerste burger van de stad gezien.Kleine pech: een balletje ontsnapte aan de controle van Bob Driebeek, rolde naar beneden en blokkeerde precies de hydraulische installatie die het platform liet bewegen. Het was even zoeken, de volgende dag, maar het euvel werd gelukkig tijdig verholpen.
Grote pech: of de duvel ermee speelt, het schijnt traditie te zijn dat er bij elk concours een pechvogel is. Ditmaal trof dat lot Mr. Avesta, die daardoor zijn nummer voortijdig moest beëindigen. Oorzaak? Ja hoor, weer eens die onberekenbaar riskante batterijtjes.
Driemaal nieuw
Van de drie nieuwe onderdelen op dit congres, heb ik door tijdgebrek de '45 ideeën in 45 minuten' niet kunnen zien. Wel heb ik een deel van de themadiscussies aan de ronde tafels gevolgd. Het lijkt mij beslist een verrijking van het congresprogramma. De 'silent auction', het derde nieuwtje, maakte tal van bezoekers gelukkig na het verwerven van een waardevol rekwisiet of een eeuwenoud boek. Ook iets om nog eens vaker te doen, dacht ik.Driemaal grandioos
Een bijzonder gelukkige hand heeft de organisatie dit jaar gehad in het engageren van buitenlandse coryfeeën. Tom Mullica, Franklin, The Great Tomsoni - wat een vreugde zulke wereldnummers aan het werk te zien. Voor hun optreden zal flink in de buidel getast zijn, maar dat geld lijkt mij dubbel en dwars zinvol besteed.Eenmaal schande
De reden waarom ik in gedachten een keer SCHANDE! heb geroepen, heeft niets met ons congres te maken. Door een zorgvuldige pr-strategie (compliment aan Hans Suijs) is er aan het congres behoorlijk wat aandacht besteed in de pers (NRC voorop), in de radio en op de televisie. Er kwam een tv-ploeg aangereisd om voor een jeugdprogramma opnamen te maken van de kinderjury, evenals in Zwolle ook nu een hartverwarmend gebeuren.' Dat die tv-opnamen gemonteerd en ingekort worden, is een normale gang van zaken. Dat echter in de definitieve uitzending met geen woord vermeld werd dat de voorzitter van die kinderjury de 11-jarige klein-dochter van Fred Kaps was, is een niet goed te praten blamage, Een regisseur die zulke kolossale blunders maakt, zou in Amerika op staande voet ontslagen worden, en terecht. Maar wij leven hier nu eenmaal in kabouterland, dus ze knoeien maar door in dat dorp op de Gooise hei. Televisie? Ze kunnen het hier niet en ze zullen het nooit leren. Zo, dat was even heel kwaad worden. Tenslotte snel van mineur naar majeur.Driemaal applaus
Applaus voor Frank Wilson, veelzijdig musicus en begeleider. Juist omdat ik zelf lang met dat bijltje heb gehakt, heb ik zijn fenomenale vakmanschap zo geapprecieerd. Mijn advies: contracteer deze rasmuzikant nu al voor alle volgende congressen in deze eeuw!Een extra groot applaus voor Sylvia Schuyer. Na FISM'88 had ik haar niet meer zien optreden; de verrassing was des te plezieriger. Zo en niet anders hoort een gala-avond gepresenteerd te worden. Sil, je bent eenzame klasse!! Mijn grootste applaus (en ik sta er graag bij op) is voor die galavoorstelling in zijn geheel. De kwaliteit van de optredende artiesten, de luxe van even zo'n ballet tussendoor, die rijke finale inclusief de klassieke showtrap - het was een feest voor oog en oor. We hebben er tot diep in de nacht over nagepraat en de ouderen onder ons kwamen allemaal tot dezelfde conclusie: het meest perfecte magische slotfeest sinds mensenheugenis.
Een heerlijk congres, Driemaal bedankt!
Dick Harris
Dit artikel is gepubliceerd op dinsdag 6 oktober 2015 om 10.00 uur en komt uit de Informagie (jaargang 5, nummer 6, juli/augustus 1994), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
