U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | David Copperfield special 14
David Copperfield special 14
Dinsdag 31 maart jl. om acht uur 's avonds werd in Amerika alweer de 14e David Copperfield special uitgezonden. Uit de verschillende enthousiaste reacties, die op het BBS Magic!-NL in de uren na de uitzending verschenen, distilleerde Arnaud van Rietschoten het volgende verslag.Als ik Nederlandse collega-goochelaars opgewonden vertel dat ik de "nieuwe Copperfield" gezien heb, krijg ik niet zelden een wat flauwe reactie van: "Uh, nou en?" Het schijnt dat Copperfield in Nederland nog zwaar te kampen heeft met het zoete lieve imago van zijn eerste 10 shows. Nu eens "liep een klein jongetje van huis weg", dan weer "was iemand zijn hondje kwijt", een andere keer "verliet zijn grote liefde hem". Kortom: kommer en kwel en vele brokken in de keel. Net iets te veel van het goede voor de nuchtere Nederlandse goochelaars. Daarbij kwam ook, dat weinigen zich konden identificeren met de spectaculaire effecten die de shows afsloten.
De laatste jaren echter veranderde de opzet, omdat de shows meer en meer een verslag vormden van wat Copperfield op het toneel deed. Hij toert al jaren met zeer veel succes door Amerika. Vorig jaar stond hij zelfs nummer zeven in de top-10 van de best verdienende rondtoerende Amerikaanse artiesten. Jammer genoeg zijn deze laatste specials nog niet te zien geweest op de te ontvangen tv-stations.
In deze meest recente special worden zelfs alléén delen van zijn theatershow getoond. Dus niks geen tv-poespas, maar gewoon een show zoals hij die avond aan avond vertoont.
De show begint met een lift die van boven komt en drie meter boven het toneel stil hangt. De deurtjes openen zich, tonen de lift leeg, en gaan weer dicht. Opeens een lichtflits en je ziet de schaduw van David van boven verschijnen. Voilà, daar is hij! Qua effect komt dit overeen met de liftillusie die Doug Henning een aantal jaar geleden liet zien.
Vervolgens vertoont hij zijn versie van Jim Steinmeyers "Permeability", de illusie die de Pendragons bekend maakten onder de naam "Interlude". David staat vast in een frame, en een assistente penetreert ("wurmt") zichtbaar zijn lichaam. Dan wat mentale magie. Het publiek geeft antwoorden op vragen en deze antwoorden worden op een bakstenen muur gespoten met een spuitbus. Tenslotte blijken dezelfde antwoorden reeds voorspeld in een envelop die constant in zicht is geweest. Op papier een droog effect, maar een routine waar hij veel gelach uit weet te halen.
De volgende scène speelt zich af in een werkplaats. David ligt in een doos met zijn hoofd en voeten uitstekende. Hij sluit dan zelf de doos. Zijn handen strekken zich vervolgens uit bij zijn hoofd, en hij trekt de doos samen tot een lengte van ca. 30 cm, waarbij zijn hoofd en voeten zichtbaar blijven.
Dan het effect dat tot nu toe het meest werd besproken op het BBS. Het is een effect van Hiro Sakai uit Japan. Een toeschouwer wordt gevraagd een figuur te tekenen en dit niet te laten zien. David doet dat ook, maar beide figuren komen niet overeen. Dan pakt hij een aluminium bakvorm en giet daar wat inkt op. Dan, natuurlijk met de mentale krachten van David en het gehele publiek, trekt de inkt samen en vormt het een figuur. Inderdaad het figuur dat de toeschouwer heeft gekozen; visuele perfectie!
Bij de volgende routine wordt David geassisteerd door Orson Welles, zij het dan wel via een 50 jaar oud filmpje. In samenspel met Copperfield, laat Welles een toeschouwer een kaart kiezen, die op film wordt onthuld.
Net als in zijn vorige special laat hij ook nu het publiek thuis met een effect meedoen. Op het scherm verschijnt in een cirkel een aantal vliegbestemmingen. Thuis mag men er een aanwijzen en dan, naar eigen inzicht, een aantal malen van figuur naar figuur springen. Dit wel volgens David's aanwijzingen. Uiteindelijk komt men op een figuur uit die David ook op tv aanwijst. De briljante geest van Max Maven gaat achter dit wonder schuil.
Tenslotte de klapper van de avond: David gaat vliegen! Een groep toeschouwers mag op het toneel komen om het geheel van dichtbij te aanschouwen. Deze inspecteren een grote plexiglas doos. Dan krijgt men een kort filmpje te zien van allerlei pogingen die de mensheid in het verleden heeft gedaan om te vliegen. David stapt dan achter het voordoek, en als dat open gaat, ligt hij daar met een havik in zijn hand. Het beest vliegt weg en David vliegt hem na, omhoog, naar beneden, naar links, naar rechts etc.: Superman zou jaloers zijn. Hij vliegt door hoepels en landt tenslotte in de plexiglas doos. Daarmee is dit effect nog niet teneinde. Zo wandelt David rustig op z'n kop aan de onderkant van de deksel en doet nog wat rondjes. Vervolgens gaat het licht uit. Als het weer aangaat, vervolgt David zijn vlucht, maar dan met een dame uit het publiek in zijn armen! Nadat beiden weer veilig op moeder aarde zijn neergestreken, krijgt ze een roos en een zoen, waarna hij weer opstijgt. Tenslotte komt de havik weer aanvliegen, landt op zijn hand, en samen vliegen ze de coulissen in. Einde show!
Natuurlijk was de show aanleiding voor veel berichten op het BBS. Hier volgen enkelen:
- David heeft voor de vlucht met de toeschouwster een verzekering afgesloten met een premie van 600 gulden per avond.
- Het vliegen is eigenlijk te puur. Aannemende dat David niet echt kan vliegen, blijven er weinig mogelijkheden over. Bij een "standaard"-levitatie blijft er meer voor het publiek om te gokken hoe "het" gaat. Wel moet worden gezegd dat Copperfield alle mogelijke verklaringen weg neemt door via hoepels te vliegen, in de doos te vliegen, etc.
- Een eeuwig discussiepunt zal blijven, wie er wel vrijwillig op het toneel staan en wie ervoor betaald krijgen.
Arnaud van Rietschoten
Dit artikel is gepubliceerd op woensdag 13 juli 2016 om 10.13 uur en komt uit de Informagie (jaargang 3, nummer 5, mei/juni 1992), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
