U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Dagdromen
Dagdromen
Fotomodel is een vak. Je moet er in de eerste plaats fotogeniek voor zijn. Dat schijnt te maken te hebben met de juiste verhoudingen van botten en vlees, zodat als vanzelf de schaduwen over het gezicht vallen, die het er belangwekkend uit doen zien. Als je een foto van een bekende filmster ziet naast de bekwame regisseur, wordt het verschil duidelijk. De filmster m/v lijkt een bijzonder interessant mens, terwijl de regisseur oogt als een nul. Dat het in werkelijkheid waarschijnlijk andersom is, maakt de camera niets uit. Expressie telt ook: fotomodellen die een dieet volgen, kunnen er heel stralend uit gaan zien door aan aardbeien met slagroom te denken. Een mentale kwestie. Wie die kunst goed beheerst, kan het ver schoppen. Al sinds het begin van de fotografie spelen goochelaars voor fotomodel. Ze proberen zich te laten afbeelden als indrukwekkende figuren, maar wie het uiterlijk en de vaardigheden van een fotomodel mist, valt door de mand. De fotograaf tracht er wat aan te doen door de belichting geheimzinnig te maken. Ik hoor wijlen Doc Koopmans, tientallen jaren een befaamd amateur, nog kankeren over de jongere generatie: "En dan laten ze eerst een foto maken waarop je niks ziet dan hun neus, maar goochelen ho maar." Een andere kunstgreep is de fotomontage. Belachini liet zich al afbeelden met zijn eigen hoofd onder zijn arm. Nou vertoonde hij ook werkelijk een onthoofding, dus dat valt te verontschuldigen, maar je ziet goochelaars op foto's ook dingen doen die ze in het echt nooit kunnen waarmaken. Ik heb een speciale aflevering van het Amerikaanse goochelblad Tops, waarin de foto's zijn verzameld die gedurende vijfentwintig jaar in het blad waren verschenen. Een aandoenlijke collectie. Pogingen om interessant te kijken en rare montages zijn rijk vertegenwoordigd, maar de grootste kick krijg ik van de goochelaars die een komisch nummer hebben en die daarom schalks naar de camera kijken. Wie het uiterlijk en de bekwaamheden van een professioneel fotomodel mist, wou ik maar zeggen, doet er goed aan om een bekwame reportage-fotograaf foto's van zijn optreden te laten maken en dat geldt in het bijzonder voor de close-uppers. Geef zo 'n fotograaf de vrije hand, want hij heeft ook een vak, en de kans is groot dat er opnamen uit de bus komen die een verhaal vertellen. Het verhaal "die goochelaar is amusant, want kijk die mensen eens lachen" of "wat lacht dat assisterende kindje lief naar die goochelaar." De meest foto's van goochelaars die ik zie, vertellen het verhaal van 's mans dagdromen. Echte jongensdromen zijn het gewoonlijk. Eigenlijk wel schattig.Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op vrijdag 20 mei 2016 om 08.53 uur en komt uit de Informagie (jaargang 3, nummer 3, januari/februari 1992), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.